Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/187 Esas 2022/4502 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 17.07.2018 tarih ve 2017/453 E- 2018/285 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf istemlerinin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi'nce verilen 22.10.2020 tarih ve 2019/523 E- 2020/893 K. sayılı kararın Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili ve davalı TPMK vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 2014/90239 sayılı "BISTTECH" ibareli tanınmış markanın sahibi olduğunu, davalının bu markalar ile karıştırma ihtimali bulunacak derecede benzer nitelikteki “ISTECH intelligent sharing tecniques” ibaresini marka olarak tescil ettirmek üzere davalı TPMK’na başvuruda bulunduğunu, 2016/76874 kod numarasını alan başvuruya müvekkili tarafından yapılan itirazın, davalı TPMK YİDK.'nın 2017-M-8357 sayılı kararı ile yerinde görülmeyerek nihai olarak reddedildiğini, müvekkili şirketin “BISTTECH” ibareli marka üzerinde üstün ve mutlak hak sahibi olduğunu, davaya konu başvuru markasının müvekkil şirketin “BISTTECH” markası ile ayırt edilemeyecek kadar benzer olup karıştırılmaya neden olacak nitelikte bulunduğunu, “TECH” ibaresinin siyah renkte “IS” ibaresinin ise mavi renkte karakterize edildiğini, “ISTECH” markasının kullanımının müvekkili şirketin edindiği tanınmışlıktan haksız şekilde yararlanmasına neden olacağını, davalı şirkete ait başvurunun iyi niyetli olmadığını ileri sürerek, davalı Türk Patent YİDK kararının iptalini ve diğer davalı markasının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Türk Patent Kurumu vekili, müvekkili kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, bütün olarak incelendiğinde müvekkilinin markası ile davacı markalarının birbirinden tamamen farklı olduğunu, laminasyon ve yüzey boyama makinelerinde kullanılan müvekkilinin markası ile borsa sektöründe hizmet veren davalının markalarının, ortalama tüketici gözüyle karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını, 556 sayılı KHK 8/4 maddesi koşullarının davacı yararına oluşmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk derece mahkemesince iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, dava konusu marka işaretinin 556 sayılı KHK’nın 5. maddesi anlamında marka olabilecek işaretlerden bulunduğu, davalı başvurusu ile davacı markalarının 556 sayılı KHK’nın 8/1-b bendi uyarınca 36, 41 ve 42. sınıfta yer alan mal ve hizmetler bakımından benzer olduğu, kötü niyet konusunda dosya kapsamında somut verinin bulunmadığı, davacının “BISTECH” ibaresini içeren markasının 556 sayılı KHK’nın 8/4 bendi anlamında tanınmış marka olduğunun ispatlanamadığı, bu nedenle de somut uyuşmazlıkta 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesinin uygulanmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile TPMK YİDK'nun 2017-M-8357 sayılı kararının 36. sınıfta yer alan "Sigorta hizmetleri. Finansal ve parasal hizmetler. Gayrimenkul komisyonculuğu, müşavirliği ve idaresi hizmetleri. Gümrük müşavirliği hizmetleri." 41. sınıfta yer alan "Eğitim ve öğretim hizmetleri. Sempozyum, konferans, kongre ve seminer düzenleme, idare hizmetleri. Spor, kültür ve eğlence hizmetleri (sinema, spor karşılaşmaları, tiyatro, müze, konser gibi kültür ve eğlence etkinlikleri için bilet sağlama hizmetleri dahil). Dergi, kitap, gazete v.b.gibi yayınların basıma hazır hale getirilmesi, okuyucuya ulaştırılmasına ilişkin hizmetler (global iletişim ağları vasıtasıyla anılan hizmetlerin sağlanması da dahil)." ve 42. sınıfta yer alan "Bilgisayar hizmetleri: bilgisayar programlama, bilgisayarı virüse karşı koruma, bilgisayar sistem tasarımı, başkaları adına web sitelerinin tasarlanması, bakımı ve güncelleştirilmesi, yazılım tasarımı, kiralanması ve güncelleştirilmesi, internet arama motoru sağlama, hosting, bilgisayar donanımları alanında danışmanlık, bilgisayar donanımlarının kiralanması hizmetleri." mal ve hizmetler yönünden kısmen iptaline, 2016/76874 sayılı davalı markasının 36. sınıfta yer alan "Sigorta hizmetleri. Finansal ve parasal hizmetler. Gayrimenkul komisyonculuğu, müşavirliği ve idaresi hizmetleri. Gümrük müşavirliği hizmetleri." 41. sınıfta yer alan "Eğitim ve öğretim hizmetleri. Sempozyum, konferans, kongre ve seminer düzenleme, idare hizmetleri. Spor, kültür ve eğlence hizmetleri (sinema, spor karşılaşmaları, tiyatro, müze, konser gibi kültür ve eğlence etkinlikleri için bilet sağlama hizmetleri dahil). Dergi, kitap, gazete v.b.gibi yayınların basıma hazır hale getirilmesi, okuyucuya ulaştırılmasına ilişkin hizmetler (global iletişim ağları vasıtasıyla anılan hizmetlerin sağlanması da dahil)." ve 42. sınıfta yer alan "Bilgisayar hizmetleri: bilgisayar programlama, bilgisayarı virüse karşı koruma, bilgisayar sistem tasarımı, başkaları adına web sitelerinin tasarlanması, bakımı ve güncelleştirilmesi, yazılım tasarımı, kiralanması ve güncelleştirilmesi, internet arama motoru sağlama, hosting, bilgisayar donanımları alanında danışmanlık, bilgisayar donanımlarının kiralanması hizmetleri." mal ve hizmetler yönünden kısmen hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine, fazlaya dair istemin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, taraf vekilleri tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı ve davacının marka olarak kullanmak istediği "BISTTECH" ibaresi ile davalının marka tescil başvurusunda bulunduğu "ISTECH” ibaresi arasında fonetik ve görsel açıdan benzerlik olduğu gibi kullanılan diğer unsurların da yeterli ayırt ediciliği sağlamadığı, davalı başvurusu ile davacı markalarının 556 sayılı KHK’nın 8/1-b bendi uyarınca 36, 41 ve 42. sınıfta yer alan mal ve hizmetler bakımından benzer olduğu, kötü niyet konusunda dosya kapsamında somut bir verinin bulunmadığı, davacının “BISTECH” ibaresini içeren markasının 556 sayılı KHK’nın 8/4 bendi anlamında tanınmış marka olduğunun ispatlanamadığı, bu nedenle de somut uyuşmazlıkta 556 sayılı KHK’nın 8/4 maddesinin uygulanmasının mümkün olmadığı anlaşılmakla, davacı ve davalılar vekillerinin istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili ve davalı TPMK vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda aşağıda belirtilen hususlar dışında bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, markanın hükümsüzlüğü istemine ilişkindir.
Davacının hükümsüzlüğe gerekçe gösterdiği markası BISTECH+Şekil, hükümsüzlüğü istenen davalı markası ise “ISTECH Intelligent Sharing Tecniques +Şekil” unsurludur. Her ne kadar her iki markada da “tech” ibaresi bulunmakta ise de, “tech” ibaresi teknoloji kelimesinin kısaltması niteliğinde olup, her iki markanın ayrı bir sözcük olarak ortalama tüketici kitlesi tarafından rahatlıkla algılanacak şekilde farklı harf ve karakterden oluştuğu, tescil kapsamındaki mal ve hizmetler bakımından teknoloji ibaresinin tanımlayıcı olduğu, markalardaki şekil ve harflerin farklı olduğu, davalı markasının markada yer alan “intelligent sharing tecniques” şeklindeki ibare ile düşünüldüğünde davalı markasının da kısaltma markası niteliğinde olduğunun anlaşıldığı, keza marka sahibinin isim kısaltmasını içeren davacı markasının da kısaltma markası olduğu, markalar arasında Dairemiz yerleşik uygulamaları gereği kısaltma markalarının ayırt edicilik düzeyinin zayıf ve koruma düzeyinin de düşük olduğu da göz önüne alınarak özellikle görsel ve kavramsal olarak karıştırılmaya yol açacak ölçüde benzer olmadıkları ve hatalı değerlendirme sonucu davanın 36, 41, 42. sınıflardaki mal ve hizmetler yönünden kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalı kurum vekilinin temyiz isteminin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK'nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 26,30 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı TPMK'ya iadesine, 06/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.