Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8613 Esas 2020/1123 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8613
Karar No: 2020/1123
Karar Tarihi: 12.02.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/8613 Esas 2020/1123 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda sanık çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkum edilmiştir. Ancak kanunlarda yapılan değişiklik sonrası suçun üst sınırı değiştiği için bu davada görevsizlik kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Temyiz itirazları sonucu hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi (çocuğun cinsel istismarı suçu)
- 6545 sayılı Kanun (cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan kanun)
- 5235 sayılı Kanunun 12 (mahkeme görevleri)
- 5271 sayılı CMK'nın 4. maddesi (mahkeme görevleri)
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi (hükümlerin bozulması)
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi (hükmün bozulmasına ilişkin düzenleme)

14. Ceza Dairesi 2016/8613 E. , 2020/1123 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla bu suçla ilgili davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 12.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.