Danıştay 4. Daire 2016/10957 Esas 2020/5779 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/10957
Karar No : 2020/5779

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- ... Tekstil Sanayi ve Dış Ticaret Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. ...
2- ... Vergi Dairesi Başkanlığı (... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının temyizen incelenerek aleyhlerine olan hüküm fıkralarının taraflarca bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına bir kısım hasılatını kayıt dışı bıraktığından bahisle hazırlanan vergi inceleme raporu uyarınca re'sen tarh edilen 2010 yılı vergi ziyaı cezalı kurumlar vergisi, 2010/4-6, 7-9 dönemi vergi ziyaı cezalı geçici vergi, 2011/4-6 dönemi vergi ziyaı cezalı gelir(stopaj) vergisi ile kesilen özel usulsüzlük cezasının kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; davacının 2010 yılında sanal POS cihazından gerçekleştirmiş olduğu satışlara ilişkin olarak fatura düzenlemediği, ayrıca yurtdışında bulunan ... tarafından mükellefin ... A.Ş.'de bulunan hesabına yabancı para havalesi yapıldığı halde bu paranın beyanlarına intikal ettirilmediğinden bahisle yapılan inceleme uyarınca yapılan tarhiyatta, davacının ... hesabına yatırılan 98,800 EURO'nun kayıt dışı bırakıldığının davacı şirket yetkilisi tarafından da kabul edildiği, davacının POS satışları nedeniyle hesabına yatırılan hasılatın ise iktisadi, ticari ve teknik icaplar ve olayın özelliğine göre normal olarak davacıya ait olduğunun kabulü gerektiği, ayrıca her ne kadar sanal POS cihazının kullandırıldığı iddia edilen ...'ın, davacı hesabındaki bu hasılatların kendi satışlarına ait olduğu ve paranın davacı hesabından çekilerek elden kendisine ödendiği yönünde beyanı var ise de bu beyanın herhangi bir ispat edici belge ile doğruluğu kanıtlanamadığından kabul edilmesinin mümkün olmadığı dolayısıyla yapılan cezalı tarhiyatta hukuka aykırılık bulunmadığı, özel usulsüzlük cezası yönünden ise kanunda aranılan şartların yerine gelmemiş olması dolayısıyla hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Davacı tarafından, hakkında yapılan incelemenin somut verilere dayanmadığı, eleştiri konusu yapılan hasılatın kendisine ait olmadığı, hasılatı elde eden firma yetkilisinin de bu durumu kabul ettiği, tarhiyatın haksız ve hukuka aykırı olduğu aksi yöndeki Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davalı idare tarafından, idarece yapılan işlemlerin hukuka uygun olduğu aksi yöndeki kararın kabule ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararının ONANMASINA,
3. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve ... TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
4. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
5. Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
6. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 17/12/2020 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesinde, verilmesi ve alınması icap eden fatura, gider pusulası, müstahsil makbuzu ile serbest meslek makbuzlarının verilmemesi ve alınmaması veya düzenlenen bu belgelerde gerçek meblağdan farklı meblağlara yer verilmesi halinde; bu belgeleri düzenlemek ve almak zorunda olanların her birine maddede belirtilen tutarda özel usulsüzlük cezası kesileceği düzenlenmiştir.
Yukarıda belirtilen mevzuat ve dosya içeriğinde mevcut olan vergi inceleme raporunun incelenmesinden kayıt dışı hasılatı somut olarak ortaya konan davacının söz konusu hasılatına ilişkin olarak belge düzenlemediği de değerlendirildiğinde kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka aykırılık temyize konu kararın kabule ilişkin kısmında hukuki isabet görülmediği görüşüyle Daire kararına katılmıyoruz.