İşyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/17375 Esas 2016/6496 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/17375
Karar No: 2016/6496
Karar Tarihi: 31.03.2016

İşyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/17375 Esas 2016/6496 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanıkların işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetlerinin temyiz edildiği belirtiliyor. Birinci sanığın temyiz talebinin süresinin geçtiği için reddedildiği, ikinci sanık hakkındaki mahkumiyet hükmünün ise temyiz edilmesine yer olmadığı belirtildi. Kararda, yargılama sürecinde kullanılan belgelerin ve yapılan incelemenin vicdani kanıya uygun olduğu, suç nitelendirmesinin doğru yapıldığı ve Kanun'da öngörülen suç tipine uygun olduğu vurgulandı. Mahkeme kararında, TCK'nın 52/4. maddesinin uygulanması sırasında taksit aralığı gösterilmemiş olsa da, bunun aylık aralıklar halinde infazda gözetilebileceği belirtildi.
Kanun Maddeleri: TCK'nın 52/4. maddesi.

18. Ceza Dairesi 2015/17375 E. , 2016/6496 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : İşyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanık ..."a 07.10.2013 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmün, süresinden sonra 22.10.2013 tarihinde temyiz edildiği anlaşıldığından CMUK"nın 317. maddesi uyarınca sanığın TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
2- Sanık ... hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede:
Sanığa yükletilen işyeri dokunulmazlığını ihlal eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
TCK"nın 52/4. maddesi uygulanırken, taksit aralığı gösterilmemiş ise de, bu husus “aylık” aralıklar halinde olacak biçimde infazda gözetilebileceğinden bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından sanığın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA, 31.03.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.