5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2021/230 Esas 2021/6124 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/230
Karar No: 2021/6124

5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2021/230 Esas 2021/6124 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, suçun 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık olduğu ve sanıkların mahkumiyet kararı aldığı belirtilmiştir. Ancak, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 23. maddesi ile Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde yapılan değişiklikle, hapis cezasından çevrilen adli para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı belirtilmiştir. Buna göre, mahkumiyet kararının kesin nitelikte olduğu ve sanıkların temyiz talebinin reddedildiği karar verilmiştir. Kanun maddelerinin detaylı açıklaması için 6217 sayılı Kanun'un 23. ve 26. maddeleri ile Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uygulanmıştır.

19. Ceza Dairesi 2021/230 E. , 2021/6124 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu cihetle, sanıkların TEMYİZ TALEBİNİN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 02.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.