Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2014/19793 Esas 2017/7872 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62, 52 ve 51. maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan şirkette muhasebe elemanı olarak çalışan sanığın, olay tarihinde, kasasında bulunan parayı şirkete teslim etmeyerek uhdesinde tutmak suretiyle, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda,
1) Anayasanın 141. 5271 sayılı CMK" nın 34/1 ve 230. maddeleri ile 1412 sayılı CMUK" un 308/7 maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının ... denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve ...’ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, ulaşılan kanaat ve delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden gerekçesiz karar verilmesi,
Kabule göre de;
2) Sanık müdafiinin 22/01/2013 tarihli oturumda, “mağdur tarafın iddia ettiği zararın karşılanması hususunda süre talep etmesine” ve zararın tazmini halinde de sanık hakkında TCK 168. maddesindeki etkin pişmanlık ve CMK 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin düzenlemelerin uygulanması ihtimaline rağmen, esasa etkili olmayacağı gerekçesi ile zarar giderme talebinin yasal dayanaktan yoksun gerekçe ile reddine karar verilmesi,
3) Sanık müdafiisinin “sanığın çalıştığı yerin perakende satış yapılmayan depo olduğuna ve iddia edilen kadar para toplanmadığına, sanığın ödenmeyen maaşına mahsuben sadece 100 TL aldığına ilişkin savunması ve bu hususta tanık dinletme isteğine” rağmen, esasa etkili olmayacağı gerekçesi ile tanık dinletme taleplerinin reddine karar verilmesi ve sanığın çalıştığı iddia olunan kasa hesapları üzerinde herhangi bir bilirkişi incelemesinin yaptırılmayarak uhdesinde para olup olmadığı ve var ise ne kadar olduğu hususunda herhangi bir tespit yapılmamış olması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından, öncelikle sanık müdafiinin dilekçesinde ismi geçen tanıkların duruşmaya çağrılarak olaya ilişkin beyanlarının alınması, ayrıca sanığın çalıştığı kasa kayıtları üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılarak, suç tarihinde sanığın çalıştığı kasada ne kadar para toplandığı, bu paranın ne kadarının şirkete teslim edildiği, sanığın suç tarihi itibari ile maaş alacağı bulunup bulunmadığına ilişkin inceleme yaptırılması ve toplanan tüm delillerin sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde mahkumiyet hükmü verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.