Taraflar arasında görülen davada; Davacı, kayden maliki olduğu 601 ada 16 parsel sayılı taşınmaza davalının muhtesat yapmak suretiyle müdahale ettiğini ileri sürerek, el atmanın önlenmesi ve yıkım isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddianın sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava, paylı mülkiyet üzere olan çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi" ve yıkım isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden toplanan delillerden, çekişme konusu 601 ada 16 parsel sayılı taşınmazda davacı Hazine ve dava dışı Özdere Belediyesi Tüzel kişiliğinin paydaş oldukları, davalının anılan taşınmazda kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkının bulunmadığı ve taşınmaza inşai ve zirai muhtesatlar yapmak suretiyle müdahale ettiği anlaşılmaktadır.
Nevarki, Davada yıkım isteği bulunduğuna göre Türk Medeni Kanununun 684.maddesi hükmü gereğince dava dışı paydaşın davaya dahil edilmek suretiyle yargılamaya devam edilmesi gerekirken, diğer paydaşın yokluğunda yargılamanın yapılması doğru olmadığı gibi; davalı savunmasında taşınmazı satın almak için idareye başvurduğunu bildirmiş olup, dosya kapsamındaki belgelerden de davalının Mal Müdürlüğüne satış için müracaat ettiği görülmektedir.
Hal böyle olunca, dava dışı paydaşın davaya dahil edilmesi, davalının savunması gözetilerek 4706 sayılı yasanın geçici 2.maddesi, 4916 sayılı yasa ile değişik 4706 sayılı yasanın 5,6,7 maddesi hükümleri gözetilmek suretiyle, davalının satın alma isteği ile ilgili işlemin akıbetinin ilgili idareden sorulması, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu üzere hüküm kurulması doğru değildir.Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 31.3.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.