19. Ceza Dairesi Esas No: 2021/171 Karar No: 2021/6121 Karar Tarihi: 02.06.2021
5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2021/171 Esas 2021/6121 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakkında 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık suçundan dava açılmış ancak mahkemece beraat kararı verilmiştir. Suçtan zarar gören kurumun katılan sıfatını alabilecek kadar zarar görmesi nedeniyle, hükmü temyize hakkı bulunduğu kabul edilmiştir. Ancak, 5320 Sayılı Kanun'un 8. maddesi gereği, suç tarihinde yürürlükte olan 1412 Sayılı CMUK'nin 305. maddesi uyarınca \"Yukarı sınırı onmilyar lirayı geçmeyen para cezasını gerektiren suçlardan dolayı verilen beraat hükümleri\" kesindir ve temyiz edilemez. Bu bağlamda, 5809 Sayılı Kanun'un 63/10. maddesi uyarınca verilen beraat kararının kesinliği sınırının altında kaldığı ve temyiz olanağı bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Kararda, Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63/10. maddesi ile TCK'nin 52/2. maddesi de açıklanmıştır. Buna göre, söz konusu kanunlara göre suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olarak belirlenmiştir ancak, bir gün karşılığı en fazla 100 TL olarak adli para cezası verilebileceği belirtilmiştir.
19. Ceza Dairesi 2021/171 E. , 2021/6121 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Beraat
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Suçtan zarar gören kurumun, katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmesi karşısında, CMK"nin 260/1. maddesi kapsamında hükmü temyize hakkı bulunduğu kabul edilerek yapılan incelemede; 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibariyle uygulanması zorunlu olan 1412 sayılı CMUK"nin 305. maddesi uyarınca “Yukarı sınırı onmilyar lirayı geçmeyen para cezasını gerektiren suçlardan dolayı verilen beraat hükümleri,” kesin olup, bu hükümler hakkında temyiz yoluna başvurulamayacağı, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63/10. maddesinde yer alan “Bu Kanunun 56 ncı maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı hareket edenler bin günden beş bin güne kadar; ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarına aykırı hareket ederek bu işi bizzat yapanlar elli günden yüz güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.” şeklindeki düzenleme ile 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddesindeki “En az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak takdir edilir.” hükmü birlikte dikkate alındığında, 5809 sayılı Kanun 63/10. maddesinde düzenlenen, sanığa atılı suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olup, TCK 52/2 gereğince bir gün karşılığı da en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği, dolayısıyla bu suçtan verilen beraat hükümlerinin 1412 sayılı CMUK"nin 305/1-2 maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı anlaşılmakla, Sanık müdafii ve suçtan zarar gören kurum vekilinin TEMYİZ TALEPLERİNİN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 02.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.