Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/21540 Esas 2012/10452 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/21540
Karar No: 2012/10452
Karar Tarihi: 19.04.2012

Hakaret - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/21540 Esas 2012/10452 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hakaret suçundan dolayı Mahkeme huzuruna çıkmıştı. Mahkeme, mağdurun zararının karşılanmaması gerekçesiyle sanık hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verdi. Ancak dosyadaki bilgiler ve sanığın kişiliği göz önüne alındığında, kararın açıklanmasının geri bırakılmamasına karar verildi. Dosyadaki bilgilere göre, şikayetçilerle sanık bitişik komşuydular, ancak sanığın eylemleri sadece şikayetçilerin huzurunu bozmak için değil, ayrıca alkol aldıktan sonra bağırmak, çağırmak, küfretmek vb. eylemlerden oluşuyordu. Bu nedenle, kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu oluşmadı ve mahkumiyet kararı bozuldu. Kanun madde numaraları şunlardır: 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. Maddesi, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 123. Maddesi, 5326 Sayılı Kabahatler Kanunu'nun 35. Maddesi.

2. Ceza Dairesi 2010/21540 E. , 2012/10452 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2008/236216
MAHKEMESİ : Ödemiş Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/04/2008
NUMARASI : 2008/43 (E) ve 2008/261 (K)
SUÇ : Hakaret

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Kısa kararda “mağdurun zararının karşılanmaması” gerekçesi ile sanık hakkında 5271 sayılı CMK.nun 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiş ise de, hükmün gerekçe bölümünde zararın karşılanmaması ile birlikte sanığın kişiliği değerlendirilerek sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki 2 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Oluşa ve dosya içeriğine göre, şikayetçiler ile sanığın bitişik komşu oldukları, sanığın alkol alıp bağırıp çağırma, naralar atma ve küfürlü konuşmaktan ibaret eylemlerini sırf şikayetçilerin huzur ve sükununu bozmak amacıyla yapmadığından 5237 Sayılı TCK.nun 123. maddesinde düzenlenen kişilerin huzur ve sükununu bozma suçunun oluşmayacağı, soruşturma aşamasında 5326 Sayılı Kabahatler Kanununun 35.maddesi uyarınca idari para cezası uygulandığı gözetilmeden yazılı şekilde kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 19.04.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.