MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kilitlenmek suretiyle muhafaza altına alınan eşya hakkında hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozmak, mala zarar vermek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde,
Sanıklara yüklenen suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 66/2 ve 67/4. maddelerinde öngörülen 6 yıllık zamanaşımının suç tarihi olan 02.10.2006 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 Sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 Sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında açılan kamu davasının 5271 Sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
B-Sanıklar hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 11.12.2012 tarih ve 2012/1247 Esas ve 2012/1842 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere; hırsızlık suçunda 5237 Sayılı TCK’nın 143. maddesinde düzenlenen “suçun gece vakti işlenmesi”nin suçun daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli hâli olması ve yine işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunda aynı yasanın 116/4 ve 119/1-c maddelerinde düzenlenen suçun gece vakti birden fazla kişiyle birlikte işlenmesinin suçun daha ağır ceza verilmesini gerektiren nitelikli hâli olması nedeniyle aynı yasanın 66/3. maddesi uyarınca dava zamanaşımı sürelerinin hesabında dikkate alınacağı öngörüldüğünden sanıklar hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından zamanaşımından düşme kararı isteyen tebliğnamedeki düşünce benimsenmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suç tarihinde 12-15 yaş gurubunda olduğu anlaşılan sanıklar hakkında 5395 Sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35. maddesine göre sosyal inceleme raporu alınmadan ve bu konuda herhangi bir gerekçe de gösterilmeden hüküm kurulması,
2-İşyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle sanıkların cezasından 5237 Sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırım yapılmaması,
3-Suç tarihinde 18 yaşından küçük olan sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hükmolunan kısa süreli hapis cezasının öncelikle 5237 Sayılı TCK"nun 50/3. madde ve fıkrası gereğince aynı maddenin birinci fıkrasında sayılan seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiği gözetilmeden cezanın ertelenmesine karar verilmesi,
4-5271 Sayılı CMK"nın 231/6-c maddesinde öngörülen zararın maddi zarar niteliğinde olup manevi zararı kapsamadığı, bu itibarla maddi zarar doğurmayan ya da doğurma ihtimali bulunmayan suçlarda bu koşulun aranmasına gerek bulunmadığı gözetilmeden; maddi bir zarar oluşturan suç niteliğinde olmayan işyeri dokunulmazlığını ihlal suçu nedeniyle yerinde olmayan ve yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 1412 Sayılı CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanıkların ceza süresi bakımından kazanılmış hakkının gözetilmesine, 14.01.2014 tarihinde oy birliği ile karar verildi.