Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2012/3329 Esas 2012/5103 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2012/3329
Karar No: 2012/5103
Karar Tarihi: 13.09.2012

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2012/3329 Esas 2012/5103 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu'nun (HUMK) 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırının 2012 yılı için 1.690 TL olduğu belirtilmiştir. Kararda ayrıca, alacağın tamamının dava edilmiş olması durumunda, kesinlik sınırını geçmeyen miktarlarda temyiz hakkının olmadığı ancak kesinlik sınırının üzerinde kalan miktarlar için temyiz yoluna başvurulması halinde, davacının katılma yolu ile temyiz hakkının saklı olduğu vurgulanmıştır. İlgili kanun maddesi HUMK'ın 427/4. maddesidir ve 5219 sayılı kanun ile değiştirilmiştir. Kararda ayrıca, davacının temyiz istemi reddedilmiştir.

23. Hukuk Dairesi 2012/3329 E. , 2012/5103 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

-KARAR-

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2012 yılı için 1.690,00 TL’dir.
HUMK.nun, 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427/4 ncü madde hükmüne göre alacağın tamamının dava edilmiş olması halinde, asıl istemin kabul edilmeyen bölümü, anılan kesinlik sınırını geçmeyen davacı tarafın, temyiz hakkı bulunmamakta ise de, davalı tarafça, kesinlik sınırı üzerinde kalan miktara yönelik temyiz yoluna başvurulması halinde, davacı tarafın, katılma yolu ile temyiz hakkı saklıdır.
Somut olayda, dava dilekçesinde, 2.003,51 TL borçlu olunmadığının tespiti istenmiş olup, mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 1.980,00TL. borçlu olmadığının tespitine dair verilen karar, reddedilen miktar yönünden davacı vekilince temyiz edilmiştir. İstemin reddedilen kısmı, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı gibi, katılma yolu ile temyiz de olmamasına göre, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 13.09.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.