Taraflar arasında görülen davada;Davacılar, kayden maliki oldukları 25 parsel sayılı taşınmazdaki bağımsız bölümü davalının haksız olarak işgal ettiğini ileri sürüp, elatmanın önlenmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, taşınmazda kiracı olduğunu belirtip, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının kayden davacılara ait çekişmeli yerde işgalci olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
Dava, çaplı taşınmaza elatmanın önlenmesi isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden, toplanan delillerden; çekişme konusu 25 parsel sayılı taşınmazın paylı mülkiyet üzeri olduğu ve davacıların 1/2"şer payları ile taşınmazın maliki bulundukları, davalının kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir haklarının bulunmadığı, ancak taşınmazı kullandığı anlaşılmaktadır.
Davalı, yargılama aşamasında taşınmazı kullanmasının kiracılık ilişkisine dayandığını savunmuştur.
Gerçektende taraflar arasında yapılan bir kira sözleşmesi bulunmamaktadır.Ancak bir kimsenin bir taşınmazı kiraya vermesi için mutlaka maliki olması şart değildir.Başkasına ait taşınmazın kiraya verilmesine mani bir hüküm yoktur.Somut olayda da, mülkiyet davacılara ait olduğu halde, dava dışı Mesut tarafından taşınmazın davalıya kiraya verildiği dosya kapsamı ile sabittir.
Davacıların, davalının kira bedeli olarak hesaplarına yatırılan paraları bankadan çektikleri saptandığına göber, davalı ile 3.kişinin yapmış olduğu kira sözleşmesine icazet verdiklerinin kabulü gerekir.
Hal böyle olunca, taraflar asasında kira ilişkisinin kurulduğu benimsenmek suretiyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere hüküm kurulmuş olması doğru değildir.Davalının temyiz itirazları yerindedir.Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 27.3.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.