Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/14824 Esas 2020/20203 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/14824
Karar No: 2020/20203
Karar Tarihi: 24.12.2020

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/14824 Esas 2020/20203 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında \"katılanı kasten yaralamaya teşebbüs\" suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin katılan vekilinin temyizinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca mahalline iadesi gerektiği sonucuna varmıştır. Ayrıca, sanık hakkında verilen adli para cezasının 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizinin mümkün olmadığı sonucuna varılmış ve bu nedenle sanığın temyiz talebi reddedilmiştir. Son olarak, sanık hakkında \"katılanı kasten yaralamaya teşebbüs\" suçuna ilişkin beraat hükmü katılanın temyiz sebeplerinin reddiyle onanmıştır. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 315/2. maddesi.

(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/14824 E. , 2020/20203 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılan ..."a yönelik kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yönelik katılan vekilinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı uyarınca, sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nin 231. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve bu karara bağlantılı olarak verilen vekalet ücretine ilişkin kararların, aynı Kanun"un 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olduğu, katılan vekilinin istemi üzerine itiraz mercii tarafından inceleme yapıldığı ve itirazın reddi üzerine kararın kesinleştiği anlaşılmakla, temyizen incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ..."in katılan ..."a yönelik kasten yaralama suçundan verilen adli para cezasına yönelik sanığın temyiz talebinin reddine dair ek karara yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin olunan adli para cezasının, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle verilen hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizinin mümkün olmadığı, bu nedenle temyiz talebinin reddine ilişkin 30.06.2016 tarihli ek kararda usul ve kanuna aykırı bir yön bulunmadığından sanığın bu karara yönelik temyiz talebinin 1412 sayılı CMUK"un 315/2. maddesi gereğince reddi ve redde ilişkin ek kararın ONANMASINA,
3) Sanık ... hakkında katılan ... "e yönelik kasten yaralama suçundan verilen beraat hükmüne yönelik katılanın temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 24.12.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.