Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2514 Esas 2020/1111 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2514
Karar No: 2020/1111
Karar Tarihi: 12.02.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2514 Esas 2020/1111 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın değişik tarihlerde katılana yönelik fiziksel temas içeren eylemlerinin cinsel saldırı suçunu oluşturduğu, ancak suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek cinsel taciz suçundan hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Mahkeme ayrıca hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü durumlarda, hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceği hususuna dikkat çekmiş ve eksik ceza tayini yapıldığını belirtmiştir. Bu nedenle, hüküm 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 102/1. ve 105/1. maddeleri uyarınca BOZULMUŞTUR.

14. Ceza Dairesi 2016/2514 E. , 2020/1111 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı
HÜKÜM : Cinsel taciz suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dosya içeriğine göre sanığın değişik tarihlerde gördüğü katılana yönelik fiziksel temas içeren eylemlerinin 5237 sayılı TCK"nın 102/1. maddesinde düzenlenen cinsel saldırı suçunu oluşturduğu nazara alınarak mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek cinsel taciz suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK’nın 105/1. maddesinde hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörülmesi ve mahkemece hapis cezasının tercih edilmesi karşısında, aynı Kanunun 50/2. maddesi uyarınca bunun adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, ceza miktarı itibarıyla kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 12.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.