Taraflar arasında görülen davada;Davacı, kayden maliki bulunduğu 2 nolu bağımsız bölümü bedelsiz olarak davalıya temlik ettiğini, davalının alım gücü olmadığını ileri sürüp tapu kaydının iptali ile adına tesciline  karar verilmesini istemiştir.
Davalı, taraf muvazaasına dayalı iddianın yazılı delille ispat edilmesi gerektiğini, satışın gerçek olduğunu belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, tarafların evli olup, davanın evlilik içinde edinilmiş malın paylaştırılmasına ilişkin bulunduğu, davanın Aile Mahkemesinde görülmesi gerektiği gerekçesiyle, mahkemenin görevsizliğine karar verilmiştir.
Karar, davacı tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi  raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp, düşünüldü.
 Dava, tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Mahkemece, davanın görev nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Dava dilekçesinin içeriği ve iddianın ileri sürülüş biçimine göre, davacının öncesinde mülkiyeti kendisine ait olan çekişme konusu taşınmazı alacaklıdan mal kaçırmak amacıyla davalıya temlik ettiğini, ancak davalının iade etmediğini ileri sürerek, eldeki davayı açtığı anlaşılmaktadır.
O halde, davada dayanılan hukuki sebep davacının kendi muvazaalı işlemine yöneliktir.
Hemen belirtilmelidir ki, 4787 Sayılı Yasanın 4. maddesi hükmü uyarınca, Türk Medeni Yasasının 2. kitabının 3. kısmı hariç Aile Hukukundan kaynaklanan (4721 Sayılı Yasanın 118-395. maddeleri) çekişmelerin Aile Mahkemelerinde çözüme bağlanacağı açıktır. Oysa yukarıda değinilen davanın sebebi gözetildiğinde anılan kapsam dahilinde bulunmadığı tartışmasızdır.
Hal böyle olunca; işin esasına girilerek tarafların iddia ve savunmaları doğrultusunda  delillerin toplanması, gerekli araştırma ve incelemenin yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı olduğu üzere hüküm tesisi isabetsizdir. Davacının temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile  hükmün açıklanan nedenlerle HUMK."nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 24.03.2008 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.