Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1860 Esas 2015/3604 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Yakınanın beyanlarına göre telefonunun alındığı yerin işyerinin içi olup olmadığı araştırılıp sonucuna göre 5237 sayılı yasanın 142/1-b maddesinini uygulanma koşulları değerlendirilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Dosyada bulunan sanığa ait adli sicil kaydı incelendiğinde ;
Bu Kayıtlardan ; Çocuk Mahkemesinin 2002/37-320 ve 2002/39-321 sayılı kararları; Çocuk Mahkemesinin 2002/62-205 ve 2002/164-322 kararları ile Ankara 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 2002/1138-2003/228 sayılı kararlarına konu suçların işlendiği tarihte sanığın on sekiz yaşını doldurmamış olduğu ve hakkında yaş küçüklüğüne dair hükümlerin uygulanmasına karar verildiği; diğer kayıt olan Antalya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/1456-2006/1137 sayılı ilamının ise uyaptan alınan adli sicil kaydına göre 11.09.2007 tarihinde kesinleştiği suç tarihinin 1.12.2006 olduğu nazara alındığında anılan ilamın kesinleşme itibari ile tekerrüre esas olma niteliği bulunmadığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında koşulları oluşmadığı halde 5237 sayılı Yasanın 58. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “53 ve 58. maddelerin uygulanmasına ” ilişkin bölümler çıkartılarak 53.madde yerine, “Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d), (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesi yazılmak suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.