MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık müdafii tarafından verilen 10.12.2018 havale tarihli eski hale getirme istemine ilişkin dilekçede; kararın usulsüz tebliğ nedeniyle temyiz edilmeksizin kesinleştirildiğinin belirtildiği, ardından verilen 01.02.2019 havale tarihli dilekçe ile de temyiz edildiği, eski hale getirme hususunda karar verme yetkisinin 5271 sayılı CMK’nın 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay"ın ilgili dairesine ait olduğu, bu nedenle mahkemenin 19.12.2018 tarih, 2012/102 Esas ve 2013/70 Karar sayılı ek kararının hukuki değerden yoksun olması sebebiyle kaldırılarak yapılan incelemede:
Sanığın talimat mahkemesince 22.02.2013 tarihinde savunması alındığı sırada en son bildirdiği adresine tebligat çıkartılmaksızın doğrudan mernis adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10. maddesine aykırı olacak şekilde gerekçeli kararın 11.09.2013 tarihinde usulsüz tebliğ edilmiş olması karşısında, öğrenme üzerine yapılan temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
I-Hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak anılan maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz istemi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun’un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık genel dava zamanaşımının, suç tarihi olan 01.11.2006 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 12.10.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.