Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2015/1493 Esas 2016/7719 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacıya internet lokum kampanyası nedeniyle ödenen primlerin tekrar maaşından haksız olarak kesildiğini belirterek bu tutarların davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, taleplerin kanuni dayanağının bulunmadığını ve gerçeği yansıtmadığını, lokum kampanyası uygulama esaslarının kampanyaya katılmak isteyen personele verildiğini, davacının sebepsiz zenginleşmesine neden olan ödemelerin usulüne uygun şekilde tahsil edildiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Taraflar arasında davacının maaşından kampanya nedeniyle yapılan kesintilerin iadesi gerekip gerekmediği noktasında toplanmaktadır.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz taleplerinin reddi gerekmiştir.
Somut olayda, davacının maaşından lokum kampanyası olarak adlandırılan kampanya nedeniyle ödenen primlerin maaşından kesinti yoluyla geri alındığı sabittir. Yapılan kesinti miktarına göre davalı işverence izlenen kampanya sonuçlarında istenen başarıya ulaşılamadığından bahisle primlerin geri alındığı savunulmuş ise de, sadece modem teslimi ile görevli olan davacıya haketme şartları önceden duyurulmadan ödenen primin geri alınmasının yasal dayanağı bulunmadığı kanaatine varılmıştır. Mahkemece davalının kesinti tutarı olarak bildirdiği 3.486,05 TL yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davacının maaşından kesinti yapılan tutarların daha fazla olduğu anlaşılmaktadır. Kesinti toplamları açısından davalının herhangi bir yasal gerekçe sunamadığı görülmektedir. Bu durumda davacının talebi ile sınırlı olmak üzere alacağın hüküm altına alınması gerekirken yanılgılı değerlendirme ile davalının bildirdiği toplam kesinti tutarı üzerinden karar verilmiş olması hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.