Esas No: 2020/16756
Karar No: 2022/12377
Karar Tarihi: 28.11.2022
Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/16756 Esas 2022/12377 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, tebliğ edildiği şekilde usulüne uygun olmadığı gerekçesiyle kesinleşmediği ve kararın temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine karar verildi. Kararda, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan bir ceza almasına rağmen, hükmün açıklanması geri bırakılmıştı. Ancak bu kararın usulüne uygun şekilde tebliğ edilmediği ortaya çıktığından, karar kesinleşmedi. Bu nedenle, kararın temyiz edilemez olduğu, ancak itiraza tabi olduğu belirtildi. İlgili kanun maddesi 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5.maddesi iken, kararın temyiz edilememesinin sebebi ise aynı kanunun 231/12.maddesi olarak açıklandı.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : İSTANBUL 65. Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine hükmün açıklanması suretiyle mahkûmiyet
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanığın yokluğunda verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin gerekçeli kararın, Silivri 3 Nolu L Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü aracılığıyla 18/07/2013 tarihinde tebliğ edilerek kesinleştirildiği anlaşılmış ise de; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 35. maddesinin 3. fıkrası gereğince serbest olmayan sanığa tebliğ edilen kararın kendisine okunup anlatılması gerektiği, somut olayda ise söz konusu kararın sanığa ceza infaz kurumu aracılığı ile "gerekçeli kararı okumak/almak suretiyle tebellüğ ettim" şeklinde açıklamaya yer verilerek tebliğ edildiği, ancak anılan düzenleme uyarınca tebliğ edilen kararın sanığa açıkça "anlatıldığına dair" bir bilginin yer almaması nedeniyle yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı anlaşıldığından kararın kesinleşmediği, buna bağlı olarak Mahkemenin daha sonra yapmış olduğu işlemlerin hukuki geçerliliğinin bulunmadığı anlaşıldığından, sanığın temyiz dilekçesinin 10/07/2013 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karara yönelik itiraz dilekçesi niteliğinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi uyarınca verilen, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın, aynı maddenin 12. fıkrasına göre temyizi mümkün olmayıp, itiraza tabi olması nedeniyle, sanığın bu konudaki temyiz isteği itiraz olarak kabul edilerek merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 28/11/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
