17. Ceza Dairesi 2015/12852 E. , 2015/3579 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozmak
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Sanıklar ..., ... ve ... hakkında yakınanlar ..., ..., ...., ..., ..., ... ve ..."a yönelik eylemleri ile sanıklar ... ve ... hakkında yakınan ..."e yönelik eylemleri nedeni ile kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanıklar ... ve ..."in adli sicil kayıtlarına göre Aynı tür suçtan infaz edilmiş ve tekerrüre esas nitelikte eski hükümlülükleri olduğu halde yakınanlar ..., ..., ....... ve ..."a yönelik eylemlerinden kurulan hükümlerde 765 sayılı TCK’nun 81.maddesinin 2.fıkrasının uygulanmaması ve aynı Kanunun 522/son maddesine aykırı olarak değerin pek hafif olması nedeniyle indirim hükmünün uygulanması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA;
II- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında yakınanlar ..."e yönelik 15.05.2000 tarihli eylemleri ve sanık ..."ın yakınan ..."e yönelik eylemi nedeni ile kurulan hükümlerin incelenmesine gelince;
Sanıklar ... ve ..."in adli sicil kayıtlarına göre aynı tür suçtan infaz edilmiş ve tekerrüre esas nitelikte eski hükümlülükleri olduğu halde yakınan ..."e yönelik 15.05.2000 tarihli eylemlerinden kurulan hükümlerde 765 sayılı TCK’nun 81.maddesinin 2.fıkrasının uygulanmaması ve aynı Kanunun 522/son maddesine aykırı olarak değerin pek hafif olması nedeniyle indirim hükmünün uygulanması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak
1-Sanıkların, yakınan ..."e yönelik eylemleri ile ilgili olarak mahkemece 29.12.2009 gün ve 2008/847-2009/1184 sayılı ilam ile 765 sayılı yasanın 493/1, 522(pek hafif) maddeleri uyarınca "1 yıllık hapis cezası" ile mahkumiyetlerine karar verildiği, anılan kararın yalnızca sanık müdafiilerince temyiz edildiği, Yargıtay 6.Ceza Dairesinin bu hükmü 20.03.2012 gün ve 2011/18183-2012/2093 sayılı kararı ile bozduğu, bozma üzerine yapılan yargılamada ise tüm sanıklara 765 sayılı yasanın 493/1-son, 522 (pek hafif). maddeleri uyarınca sonuç olarak "2 yıl 8 ay "hapis cezası verildiğinin anlaşılması karşısında, 29.12.2009 günlü hükümdeki 1 yıllık hapis cezasının kazanılmış hak teşkil ettiği düşünülmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
2-Sanık ... hakkında 29.12.2009 gün 2008/847-2009/1184 sayılı ilam ile yakınan ..."e yönelik eylemi ile ilgili olarak sadece hırsızlık suçundan 5237 sayılı yasanın 142/1-b ve 143.maddeleri uyarınca 2 yıl 4 ay mahkumiyetine karar verildiği, anılan mahkumiyet hükmünü yalnızca sanık müdafiinin temyiz ettiği, Yargıtay 6.Ceza Dairesinin 20.03.2012 gün ve 2011/18183-2012/2093 sayılı kararı ile bu hükmün bozulduğu, bozmadan sonra yapılan yargılamada ise sanık Yılmaz hakkında hırsızlık suçunun yanı sıra konut dokunulmazlığını ihlal suçundan da 116/2-4 ve 119/1-c maddelerine göre "2 yıl hapis cezası"na " hükmolunarak, ..."e yönelik eylemi nedeni ile kurulan 29.12.2009 günlü hükümdeki kazanılmış hakkının ihlali ile fazla cezaya hükmedilmesi
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki bozma isteyen düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, sanıklar ..., ... ve ... hakkında yakınan ..."e yönelik 15.05.2000 günlü eylemleri nedeniyle kurulan hüküm fıkralarının sonuna ayrı ayrı "5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza açısından kazanılmış hakkın korunması gerektiğinden sanığın sonuç olarak 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına" cümlelerinin ve sanık ... hakkında yakınan ..."e yönelik eylemi nedeni ile kurulan hükum fıkralarının sonuna “5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca bir önceki hükümde işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulmadığından sonuç ceza açısından kazanılmış hakkın korunması gerektiğinden sanığın sonuç olarak 2 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III-Sanıklar ... ve ... hakkında yakınanlar ..., ..., ...,... ve yakınan ..."e yönelik 07.01.2000 tarihli eylemleri ile sanık ... Hakkında yakınanlar ... ve ..."e yönelik eylemleri nedeni ile kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yakınan ..."un işyerinden gerçekleştirilen hırsızlık suçunun saat 06:30 sıralarında işlendiği, güneşi doğuş saatine göre eylemin gündüz sayılan zaman diliminde kaldığı; yakınan .."e yönelik ilk hırsızlık eylemin tarihinin ise müracaat tutanağına göre 07.01.2000 olduğu anlaşılmakla ve ..."e yönelik eylem yönünden ise hırsızlık suçuna ait yer gösterme tutanaklarında ve sanıklar ... ve..."nın soruşturma aşamasındaki beyanlarında suçu yakalanmalarından 13 gün kadar önce saat 14:30 sıralarında işlediklerini söyledikleri, yalnızca sanık ..."ın soruşturma aşamasındaki beyanlarında suç saati olarak gece 04:30"u bildirdiği bu durumda, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince sanıkların en lehine olan gündüz saatinde eylemin gerçekleştiği kabul edilmekle yapılan incelemede;
Sanıklar ... ve ..."in yakınanlar ..., .... ve ..."na, yönelik eylemlerine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/1-son maddesindeki hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 15 yıllık genel dava zamanaşımının, sırasıyla suç tarihleri olan 07.01.2000,15.03.2000 ve 27.03.2000 gününden; sanıklar ..., ... ve ..."ın yakınan ..."a yönelik eylemlerine uyan 5237 sayılı yasanın 142/1-b,116/2,119/1-c maddelerindeki hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarının gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık genel zamanaşımının suç tarihi olan 15.05.2000 gününden, sanıklar ...,... ve ..."ın yakınan ..."e yönelen eylemlerine uyan 765 sayılı TCK’nın 493/1-son, 102/4,104/2 maddelerine göre, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 142/1-b,116/2.119/1-c 66/1-e, 67/4 maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3.maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı yasa hükümlerinin sanıklar yararına olması ve aynı yasanın 66/1-e,67/4.maddelerinde öngörülen 12 yıllık genel zamanışımı suç tarihi olan 15.05.2000 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve ... müdafiilerinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle kısmen tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 28.04.2015 günü oy birliği ile karar verildi.