Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/5127 Esas 2020/9031 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5127
Karar No: 2020/9031
Karar Tarihi: 12.10.2020

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/5127 Esas 2020/9031 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümle, suçlu hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. İlk olarak, mala zarar verme suçundan verilen cezaların adli para cezası olduğu ve sanık hakkında verilen cezanın 2.000 TL olduğu belirtilmiştir. Ancak, kesinleşen adli para cezalarının 3.000 TL'ye kadar olduğu için, sanığın adli para cezası hükmü temyiz edilememektedir. İkinci olarak, hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümlerin gerekçesiz bırakıldığı ve bu nedenle Anayasa ve Ceza Muhakemesi Kanunu'na aykırı olduğu belirtilmiştir. Bu sebepten dolayı, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bozulması gerekmektedir.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un ek 2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- 5271 sayılı CMK'ın 230, 223. maddeleri
- Anayasa'nın 141/3 ve 5271 sayılı CMK'ın 34, 230, 232 ve 289/1-g (1412 sayılı CMUK'un 308/7) maddeleri.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/5127 E. , 2020/9031 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında tayin edilen 2.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanık ... müdafiinin temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yargıtay incelemesine tabi olan ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanan hüküm olması karşısında; 5271 sayılı CMK"nın 230, 223. maddeleri gereğince kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçların unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçe ile hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan önceki karara yollama yapılmak suretiyle Anayasa"nın 141/3 ve 5271 sayılı CMK"nın 34, 230, 232 ve 289/1-g (1412 sayılı CMUK"un 308/7) maddelerine aykırı davranılarak hükmün gerekçesiz bırakılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 12.10.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.