Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Terör örgütü propagandası yapmak
Hüküm : 3713 sayılı Kanunun 7/2, TCK’nın 53 maddeleri
uyarınca mahkumiyet kararı

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Terör örgütünün propagandasını yapma eylemi nedeniyle kurulan hükümde, silahlı terör örgütünün propagandasını yapma suçunun bir öğretim kurumu olan üniversite kampüsünde işlenmesi nedeniyle 3713 sayılı Kanunun 7/4 maddesi gereğince cezada artırım yapılması gerekirken aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
1-Yapılan UYAP sorgulamasında, Antalya Cumhuriyet Başsavcılığının 17/01/2014 tarihli iddianamesi kapsamında 06.12.2013 tarihinde terör örgütü propagandası yapmak nedeni ile Antalya 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 29.05.2015 tarihli, 2014/144 esas ve 2015/326 karar sayılı kararı ile sanığın mahkumiyetine karar verildiği, iş bu dosyanın Dairemizin 2019/7761 esas ile incelemesinde olduğu anlaşılmakla, TCK"nın 43/1. maddesi gereğince "Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda, bir cezaya hükmedilir. Ancak bu ceza, dörtte birinden dörtte üçüne kadar artırılır. Bir suçun temel şekli ile daha ağır veya daha az cezayı gerektiren nitelikli şekilleri, aynı suç sayılır. (Ek cümle: 29/6/2005 – 5377/6 md.) Mağduru belli bir kişi olmayan suçlarda da bu fıkra hükmü uygulanır. " hükmü uyarınca 16 gün ara ile sanık tarafından gerçekleştirilen terör örgütü propagandasının tek bir suç olarak kabul edilerek her iki dava dosyasının birleştirilip, tek bir suçtan verilecek cezasından TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca artırım yapılması suretiyle sanığın hukuki durumunun takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,

2-İzmir 1 Nolu F Tipi Yüksek Güvenlikli Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda tutuklu olarak bulunan sanığın 13.05.2015, 14.09.2015 tarihinde mahkeme huzurunda savunma yapmak istediğine ilişkin talepleri dikkate alınmayarak, yargılamanın hiçbir aşamasında mahkeme salonunda hazır bulundurulmaksızın SEGBİS yöntemiyle savunması alınarak CMK’nın 289/1-h maddesi kapsamında aynı Kanunun 196/4. maddesine muhalefet edilerek savunma hakkının kısıtlanması,

Kanuna aykırı olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün BOZULMASINA, 24.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.