Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/5331 Esas 2016/7354 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Dava, trafik kazası sonucu sürekli iş göremez durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerin 5510 sayılı Kanunun 39. maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
Mahkemece ilamında belirtildiği şekilde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.


1)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, sair temyiz itirazlarının reddine;
2)20.02.2008 tarihinde gerçekleşen trafik kazası sonucu yaralanan sigortalının tedavisinde karşılanan giderlerin ve kendisine ödenen geçici iş göremezlik ödeneğinin 506 sayılı Kanun hükümleri kapsamında rücuan alınmasına ilişkin davada mahkemece yapılan yargılama sonunda, istem kabul edilmiştir.
25.02.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6111 sayılı Kanunun 59. maddesi ile 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 98. maddesi değiştirilerek, trafik kazaları sebebiyle üniversitelere bağlı hastaneler ve diğer bütün resmî ve özel sağlık kurum ve kuruluşlarının sundukları sağlık hizmet bedellerinin, kazazedenin sosyal güvencesi olup olmadığına bakılmaksızın Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı hükmü getirilmiş; 6111 sayılı Kanunun, yayımı tarihinde yürürlüğe giren geçici 1. maddesinde de, Kanunun yayım tarihinden önce gerçekleşen trafik kazaları nedeniyle sunulan sağlık hizmet bedellerinin Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından karşılanacağı öngörülmüştür. Şu durumda, ilgililerin sağlık hizmet bedelleri (tedavi giderleri) yönünden sorumluluğunun ortadan kalktığı açıktır.
Yukarıda belirtilen, hukuki ve fiili durumlar ışığında, eldeki davada zararlandırıcı sigorta olayının trafik kazası ile vuku bulduğu gözetildiğinde, tedavi gideri istemi yönünden; yasal dayanağını oluşturan düzenlemenin, yargılama sürecindeki kanun değişikliğiyle ortadan kalkması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kabulüne karar verilmesi nedeniyle davalı ...Ş. vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hükmü temyiz etmeyen diğer davalı yönünden davacı Kurum lehine oluşan usuli kazanılmış hak durumu da nazara alınarak karar verilmek üzere hüküm bozulmalıdır.
Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6217 sayılı Kanun’un 30’uncu maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen geçici 3’üncü madde atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438’inci maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının (1) ve (2) nolu bentlerinin tamamen silinerek yerine;
“1-Davacının tedavi giderlerine ilişkin talep konusunda 6111 sayılı Yasayla değişik 2918 sayılı Kanunun 98. maddesi gereğince, tedavi giderlerinin Kurum tarafından karşılanacağı ön görülmekle bu konuda karar verilmesine yer olmadığına; 1793,47 TL geçici iş göremezlik ödeneğinin 842,57 TL sinin 30.05.2008 tarihinden 616,51 TL sinin 14.07.2008 tarihinden, 334,39 TL sinin 13.08.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
2-Alınması gerekli 122,50 TL karar ve ilam harcının davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak hazineye irad kaydına” ibarelerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalı ..."dan alınmasına, 03.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.