Esas No: 2021/7399
Karar No: 2022/4594
Karar Tarihi: 07.06.2022
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/7399 Esas 2022/4594 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İstanbul 4. Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir davada davacı, taraflar arasındaki sözleşme gereği olarak davalıya verdiği borcun geri ödenmediğini iddia ederek davalıdan borç ve faizleri ile birlikte tahsil etmek istemiştir. Mahkeme, yapılan inceleme sonucunda davacının talebinin kabul edilmesine karar vermiştir. Ancak, davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur. Dosya incelendikten sonra, karar düzeltme talebinin kabul edilemeyeceği kararlaştırılmıştır. HUMK 442 ve 440 maddeleri uyarınca, karar düzeltme talebinin reddi ve belirli bir para cezasının ödenmesi kararlaştırılmıştır.
Kanun maddelerinin açıklaması:
- HUMK 442: Karar düzeltme istemi, kararın düzeltilebilir sebeplere dayanmadığı veya karar düzeltme usul kurallarına uygun olarak yapılmadığı takdirde reddedilir.
- HUMK 440: Karar düzeltme hakkının kullanılması, kararın kesinleşip yürürlük kazandığı tarihten itibaren bir hafta içinde yapılır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada İstanbul 4. Asliye Ticaret Mahkemesi'nce verilen 23.05.2019 gün ve 2018/452 - 2019/507 sayılı kararı onayan Daire'nin 24.06.2021 gün ve 2020/5159 - 2021/5366 sayılı kararı aleyhinde davalı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Davacı vekili, 16.05.2002 tarihli protokol ile taraflar arasında akaryakıt istasyonu bayilik ilişkisi tesis edildiğini, protokolün 8.maddesinde de düzenlendiği gibi davalıya 400.000,00 TL borç verildiğini, buna göre taşınmaz üzerinde davacı lehine intifa hakkı ve ipotek tesis edildiğini, davalı gerçek kişi olarak bayilik faaliyetini sürdürürken davalının ... Akaryakıt İnş.ve Dış Tic. Ltd. Şti. unvanlı bir şirket kurduğunu ve bu şirketle 28.06.2007 tarihli 5 yıl süreli Bayilik Sözleşmesi akdedildiğini, bu sözleşmenin 22.06.2012 tarihli ihtarname ile 28.06.2012 tarihinde sonlandırıldığını, davalı yanın talebi üzerine intifanın terkini için vekaletname verildiğini, intifanın 01.08.2012’de sonlandırıldığını, protokolün “Feshin Sonuçları”başlıklı 14. maddesinin dd bendi gereğince müvekkilinin verdiği borcun 06.08.2012’de muacceliyet kesbettiğini iddia ederek davalıya borç olarak ödenen 400.000,00 TL'nın 06.08.2012’den itibaren değişen oranlarda avans faizi ve faizin KDV’si ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, taraflar arasındaki bayilik ilişkisinin 1977 yılından beri devam ettiğini, iddiaya konu ödemenin hibe olarak yapıldığını, bayilik ilişkisinin Rekabet Kurulu kararı ile son bulduğunu, davacı yanın talep etmiş olduğu alacağını müvekkilinden almış olduğu 2022 vadeli bono ile güvence altına aldığını, vadeden önce talepte bulunulamayacağını, davacının olumsuz tutumu ve yasal gereklilik sonucu sözleşmenin feshedildiğini, intifa hakkının bizzat davacı tarafından terkin edildiğini, davacının dayanak yaptığı 16.05.2002 tarihli protokolün 28.06.2007 tarihli bayilik sözleşmesi ile son bulduğunu, yeni sözleşmelerde söz konusu alacaktan hiç söz edilmediğini, tüm alacakların zaman aşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, taraflar arasında düzenlenen 16.05.2002 tarihli protokolün 8. maddesi başlığının açıkça ''BORÇ'' başlığı altında düzenlendiği, madde metninde de ''... 400.000.000.000.-TL borç vermeyi kabul ve taahhüt etmiştir...'' ibaresinin yer aldığı, ayrıca bayinin borcunu 15.05.2022 tarihinde nakden ve def'aten ödeyeceğinin kararlaştırıldığı, bu hali ile verilen paranın ödünç olarak verildiğinin anlaşıldığı, her iki sözleşme incelendiğinde ilk düzenlenen bayilik sözleşmesinden sonra, onu yenileyen bir sözleşmenin yapılmış olduğunun görüldüğü, ilk sözleşme ile verilen borcun bayilik ilişkisinin sona ermesi ile iade edileceği hususunun kararlaştırıldığı, davalı tarafın ihtarı ile ikinci sözleşmenin 28.06.2012 tarihinde, intifanın ise 01.08.2012 tarihinde sonlandırıldığı, taraflar arasında düzenlenen Protokolün ''Feshin sonuçları'' başlıklı 14. maddesinin a-dd bendi uyarınca sözleşmenin feshi halinde fesih tarihinden itibaren 2 iş gün içinde dava konusu bedelin muaccel olacağı kararlaştırılmış olmakla 400.000,00 TL'nın 06.08.2012 tarihi itibari ile muaccel olacağı gerekçesiyle davanın kabulüne dair verilen hükmün davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizce onanmasına karar verilmiştir.
Bu kez, davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 44.70 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 709,50 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalıdan alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine, 07/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
