MAHKEMESİ : Çay Sulh Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 05/06/2013
NUMARASI : 2012/249-2013/237

Davacılar Ö.. G.. vd. vekili tarafından, davalılar F.. S.. vd. aleyhine 27.04.2010 gününde verilen dilekçe ile geçit irtifakı kurulması istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 05.06.2013 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı F.. S.. vd. vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, geçit hakkı kurulması isteğine ilişkindir.
Davacılardan M.. O.. 24 (477), diğer davacılar ise 19(455) numaralı parselin genel yola bağlantısının bulunmadığını belirterek geçit hakkı kurulması isteğinde bulunmuşlardır.
Davalılardan F.. S.., 451 numaralı parselin geçit için en uygun taşınmaz olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne, 19 (455) ve 24 (477) parseller yararına 480 numaralı parselden geçit hakkı kurulmasına karar verilmiş ise de Dairemizin 2010/15249 esas 2011/1373 sayılı kararı ile davacılar birbirlerine geçit vermeyi kabul ettiklerinden geçit gereksinimi bulunan parseller yönünden ayrı ayrı belirlenecek alternatifler de incelenmek suretiyle oluşacak sonuca göre bir karar vermek gerektiği belirtilerek karar bozulmuştur.
Mahkemece bozma ilamına uyulmuş davanın kabulü ile 19 (455)ve 24(477) parsel sayılı taşınmazlar lehine 19 (455) ve 20 (480) sayılı parseller aleyhine geçit irtifakı kurulmuştur.
Hükmü davalı F.. S.. vekili, temyiz etmiştir.
Mahkemece Dairemizin bozma kararına uyulmuş ancak uygun güzergahtan geçit irtifakı kurulmasına karar verildiği halde hüküm sonucunda
hata yapılmıştır. Bu tür davalarda taşınmazların leh ve aleyhine geçit kurulmasına karar verilmeli, geçit kurulurken önce geçit kurulması talep edilen bir taşınmazın lehine ve başka bir taşınmazın da aleyhine olacak şekilde geçit kurulan parsel numaraları belirtilmeli, geçit güzergahı da bilirkişi rapor ve krokisine atıf yapılarak tereddüte meydan vermeyecek şekilde gösterilmelidir.
Mahkemece belirtilen bu hususlar gözetilmeden lehine geçit kurulması istenen 19 sayılı parselin B1 ile gösterilen kısmından kendisi lehine sanki iki farklı parsel gibi değerlendirilerek çelişkili ve infazda tereddüte sebep olacak şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Davalı F.. S.."in temyiz itirazlarının yazılı nedenle kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, 16.01.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.