5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/6139 Esas 2017/11547 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6139
Karar No: 2017/11547

5809 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2017/6139 Esas 2017/11547 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanığın 5809 sayılı kanuna aykırılık suçundan mahkumiyet kararı verildiği belirtiliyor. Ancak, mahkeme kararı temyiz edilmiş ve yapılan incelemeler sonucunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hüküm olunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu ve temyiz yoluna başvurulamayacağı sonucuna varılmıştır. Bu nedenle, sanığın temyiz talebi reddedilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, söz konusu durumda 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesi ve 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 23. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde göz önünde bulundurulmuştur.

19. Ceza Dairesi 2017/6139 E. , 2017/11547 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olduğu cihetle, sanığın temyiz talebinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 Sayılı CMUK"nın 317.maddesi uyarınca REDDİNE, 25/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.