Hakaret - Kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/22481 Esas 2012/9907 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/22481
Karar No: 2012/9907
Karar Tarihi: 16.04.2012

Hakaret - Kasten yaralama - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/22481 Esas 2012/9907 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kırıkkale 1. Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıklar D.K. ve N.A. hakkında hakaret ve kasten yaralama suçlamalarıyla dava açılmıştır. Mahkeme, sanık Ö.A.'nın kasten yaralama suçundan beraat etmesine karar vermiştir, ancak karar temyiz edilerek bozulmuştur. Sanık N.A. hakkında da aynı suçlamalarla dava açılmış, ancak yetersiz gerekçelerle beraat kararı verilmiştir ve bu karar da temyiz edilerek bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri detaylı olarak belirtilmemiştir.
2. Ceza Dairesi         2010/22481 E.  ,  2012/9907 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 2 - 2008/248094
    MAHKEMESİ : Kırıkkale 1. Sulh Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 09/06/2008
    NUMARASI : 2007/336 (E) ve 2008/552 (K)
    SUÇ : Hakaret, Kasten yaralama

    Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Katılan sanıklar D.. K.. ve D.. K.. vekilinin, katılan sıfatı ile yalnızca sanıklar Ö.. A.. ve N.. A.. hakkındaki beraat hükümlerine yönelik isteminde bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
    I-Sanık Ö.. A..’un, D.. K..’a karşı işlediği iddia edilen kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
    Sanığın duruşmada katılan Dursun ile yumruklaştıklarını söylemesi, tanık anlatımları, katılan Dursun ile ilgili düzenlenen doktor raporu ve dosya içeriğine göre yüklenen suçun sanık tarafından işlendiği gözetilmeden; sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair yeterli delil elde edilemediği gerekçesiyle yazılı şekilde karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, katılan D.. K.. vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA,
    II-Sanık N.A. katılan Döndü’ye karşı işlediği iddia edilen kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
    Tanık H.. S..’ın “sanıkların dördü de birbirlerinin saçını başını çekiyorlardı, ben araya girerek ayırmaya çalıştım” biçimindeki anlatımı, tanık G.. Ö..’ın “sanıklardan N.. A.. olaya hiç karışmadı, sanıklar D.. K.. ile Ömer Mete tartıştırlarken D.. K.. rahatsızmış kendi kendine düşüp yaralandı, ben düştüğünde herhangi bir yaralanma izi görmedim,
    D.. K.. a vuran da olmadı, sadece D.. K.. ile Ö. M. birbirlerine vurdular, ben tarafları ayırdı, ....H.. S.. tarafları ayırmaya gelmedi, olayı görmedi” şeklindeki beyanı ile tanık Sibel ÖZDEMİR’in “ben taraflar arasında birbirlerine vurma olayı görmedim, tartışma olduğu sırada tanık G.. Ö..’ı olay yerinde görmedim, olay bittikten sonra sesi geliyordu” şeklindeki anlatımları, katılan Döndü’nün ise sanıkların ikisinin de kendisine vurduklarını iddia etmesi karşısında; tanıkların yeniden ayrıntılı bir şekilde beyanları alınıp, tanık beyanları arasındaki çelişki yöntemince giderilmeden ve hangi tanığın beyanına hangi gerekçeyle üstünlük tanındığı kararda tartışılmadan, yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, katılan D.. K.. vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 16.04.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.