Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/26789 Esas 2016/6327 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/26789
Karar No: 2016/6327
Karar Tarihi: 30.03.2016

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/26789 Esas 2016/6327 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hakaret suçuyla ilgili hüküm temyiz edilmiştir. Temyiz isteğinin reddi nedenleri yoktur. Sanık hakaret suçunu işlemiştir ve mahkum edilmiştir. Ancak suçun işlendiği yerin aleni olmaması sebebiyle TCK’nın 125/4. maddesinin uygulanması kanuna aykırıdır ve sonuç para cezası 7.300 TL’ye indirilmelidir. Kanun maddesi 125/4 ve CMUK'un 322. maddesidir.
18. Ceza Dairesi         2015/26789 E.  ,  2016/6327 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede,
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Sanığın eylemini, İmam Hatip Lisesine ait pansiyonun yemekhanesinde gerçekleştirmesi karşısında, aleniyet unsurunun olayda gerçekleşmediği gözetilmeden TCK’nın 125/4. maddesinin uygulanması,
Kanunu aykırı ve sanık ... müdafii ile katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu husus, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası, tebliğnamedeki isteme kısmen uygun olarak “TCK’nın 125/4. maddesinin tatbikine dair kısım karardan çıkartılarak, uygulamaya göre de, sonuç para cezasının, 7.300 TL’ye indirilmesi” biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 30.03.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.