Konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/22457 Esas 2012/9902 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2010/22457
Karar No: 2012/9902
Karar Tarihi: 16.04.2012

Konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2010/22457 Esas 2012/9902 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık İ.D'nin, konut dokunulmazlığını ihlal suçundan yargılandığı davanın temyiz sürecinde, üst Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin reddedilmesi sonucu sanık müdafiinin ve katılanın temyiz itirazları yerinde görülmüş ve karar bozulmuştur. Sanık ile babası arasında taşınmazla ilgili anlaşmazlıklar bulunduğu ve olay gecesi sanığın barışmak için babasının evinin önündeki bahçeye girdiği, burada çıkan tartışma sırasında sanığın babasına hakaret ettiği iddia edilmiştir. Ancak, katılanın evinin bahçesine rızasının olmadığı anlaşıldığından, sanığın konut dokunulmazlığı ihlali kastı ile girmede bulunmadığı, ayrıca katılana ait evin müştemilatı için de yetkili olmadığından konut dokunulmazlığını ihlal suçunun unsurlarının oluşmadığı belirtilmiştir. Bu nedenle sanığın beraat etmesine karar verilmiştir. Kararda, sanık yararına maktu vekalet ücretine karar verilmesi gerektiği de belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak, 1412 sayılı CMUK’nın 310.maddesi ve 317.maddesi ile 5237 sayılı TCK'nun 116/4.maddesi kabul edilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2010/22457 E. , 2012/9902 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2008/247650
MAHKEMESİ : Fatsa 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/03/2008
NUMARASI : 2007/106 (E) ve 2008/55 (K)
SUÇ : Konut dokunulmazlığının ihlali

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I-Üst Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
1412 sayılı CMUK’nın 310.maddesinde öngörülen yasal bir aylık süreden sonra hükmü temyiz eden üst Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin aynı kanunun 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE;
II-Katılanın ve sanık müdafiinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
1-Katılanın beyanları, tanık A.. D..’nin anlatımları, sanığın savunması, oluş ve dosya kapsamına göre, sanık ile babası olan katılan arasında taşınmazla ilgili anlaşmazlıklar bulunduğu, bu yüzden katılanın sanığa kızdığı, evine gelmemesini istediği, buna rağmen sanığın olay gecesi saat 21.00 sıralarında babasıyla barışmak için onun evinin önüne gidip evin eklentisi olan bahçeye girdiği, burada çıkan tartışma sırasında sanığın babasına hakaret ettiğinin ve ona vurmaya çalıştığının katılan tarafından iddia edildiği, katılanın da sanığın üzerine yürüdüğünün anlaşılması karşısında, sanığın davranışları, katılanın önceden evine gelmemesi yönündeki uyarıları, olayın gerçekleştiği zaman dilimi göz önüne alındığında, olayın koşulları içinde katılanın, evinin eklentisi niteliğindeki bahçeye girilmesine rıza göstermediği, anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nun 116/4.maddesinde düzenlenen konut dokunulmazlığını bozma suçunun yasal unsurlarının oluştuğu gözetilmeden, “sanık İ.. D.."nün katılana ait evin bahçesine konut dokunulmazlığını ihlal kastı ile girmediği, babası olan katılan ile barışma niyet ve iradesi ile tanık A.. D.. ile birlikte girdiği, ayrıca katılanın sanığı görüp sinirlenmesi ve ittirmesi sonucunda katılana ait evin müştemilatında katılanın müştemilata girme yönündeki farz edilen iradesi ortadan kalkması üzerine kendiliğinden burada kalmayarak müştemilat dışına çıktığı, bu şekilde gelişen olaylar da sanığın eyleminin konut dokunulmazlığını ihlal suçunun unsurlarını oluşturmadığı” biçimindeki yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde beraat hükmü kurulması,
2-Kabule göre de beraat eden sanık yararına maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılanın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 16.04.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.