Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Organ ticareti yapma
Hüküm : 1) Sanık ... hakkında: TCK’nın 37/1. maddesi delaletiyle TCK’nın 91/3. maddesi yollamasıyla 91/1-1, 35/1-2, 92/1, 62, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet,
2) Sanık ... hakkında: TCK’nın 37/1. maddesi delaletiyle TCK’nın 91/3. maddesi yollamasıyla 91/1-1, 35/1-2, 53/1, 63. maddeleri gereğince mahkumiyet,

Organ ticareti yapma suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanık ... müdafi ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... müdafinin gıyabında verilip, usulünce 02.01.2013 tarihinde tebliğ edilen hükmü, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 10.01.2013 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; aynı Kanunun 317. maddesi gereğince temyiz isteminin, REDDİNE,
2-Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre mahalli Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) İhbar ve yakalama tutanakları, hastane evrakları, sanıkların savunmaları ve tüm dosya kapsamına göre; hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilen sanık ... böbrek hastası olup kendisine uygun böbrek ararken, ..."ın eşi ..."in ... adlı bir şahıs aracılığıyla tanıştığı sanık ... ile görüşmeleri neticesinde, 27.000 TL bedelle eşi ..."a böbrek nakli hususunda anlaştıkları, sanık ..."in önceden tanıştığı ve böbreğini para karşılığında vermeyi kabul eden sanık ... ile organ alıcılarını buluşturduğu, ..."in bir miktar parayı sanıklar ... ve ..."e elden peşin olarak verdiği, birlikte böbrek nakli için .... Hastanesine başvuruda bulundukları, tahliller yapılırken adı geçenlerin akraba olmadıklarının anlaşılması üzerine hastane yetkililerin durumu emniyet görevlilerine ihbarı üzerine yakalandıkları, bu nedenle organ naklinin gerçekleşemediği anlaşılmakla;
Organ veya doku ticareti yapılmasının suç olarak tanımlandığı TCK"nın 91/3. maddesinin gerekçesinde de belirtildiği üzere, burada önemli olan hususun organ veya dokunun para veya sair bir maddi menfaat karşılığında tedavüle tabi tutulması olup, suçun oluşması için ödemenin ne zaman yapıldığının ya da yapılıp yapılmadığının öneminin olmaması, hatta organ veya dokunun alınmasına dahi gerek bulunmaması karşısında, suçun tamamlandığı gözetilmeksizin sanıklara tayin edilen cezalardan teşebbüs nedeniyle TCK"nın 35/2. maddesi gereğince indirim yapılması,
b) Organ ticareti yapma suçunda, organ veya dokularını satanlar yönünden TCK"nın 92. maddesinde organ ve dokularını satan kişinin içinde bulunduğu sosyal ve ekonomik koşullar gözönünde bulundurularak, verilecek cezada indirim yapılabileceği gibi, ceza vermekten vazgeçilebileceği düzenlenmiş, bu şekilde yasa koyucu TCK"nın 25/2. maddesindeki ağır şartlardan ayrılarak özel bir zorunluluk halini düzenlemiştir. Bununla birlikte madde başlığında zorunluluk hali kavramı kullanılmış ise de, esasen maddede organlarını verenler yönünden özel bir cezasızlık halinin düzenlendiği, madde başlığının içerikle örtüşmediği de kabul edilmektedir. Bu hüküm uygulanırken çok özenli davranılmalı, maddenin yorumunda organ ve doku ticaretine ilişkin suçlarla mücadelede etkisiz kalınacak bir yorum ve uygulamadan kaçınılmalı, hukuk düzeninin kendi içinde çelişmeyeceği nazara alınarak Organ ve Doku Nakli Kanununun 3. maddesindeki yasaklama hükmü gözetilmelidir. Sanık ..."in savunmalarında da belirttiği üzere, işleri dolayısıyla bankalardan almış olduğu kredi borçlarını ödemek için böbreğini satmaya karar verip, başka bir kişi aracılığıyla tanıştığı organ ticareti yapan sanık ... ile irtibata geçerek anlatılan şekilde atılı suçun işlendiği olayda, kendi eylemiyle bilerek ve isteyerek neden olduğu ekonomik sıkıntısını, hayati önem taşıyan bir organını para karşılığında satmak dışında başka bir yolla giderebilme imkanının bulunması, öte yandan kişinin ekonomik sıkıntısını bu şekilde gidermeyi tercih etmesinde tehlikenin ağırlığı ile konu ve kullanılan vasıta arasındaki orantıdan da söz edebilme imkanının bulunmaması ve söz konusu eylemin hukukun genel ilkeleri gereğince kişinin bedeni üzerindeki tasarruf yetkisinin sınırlarının aşılması niteliğinde olması karşısında, TCK"nın 92. maddesinin uygulanmasına yeterli şartların oluşmadığı gözetilmeden, TCK"nın 91/1. maddesi gereğince tayin edilen cezada söz konusu madde gereğince indirim yapılması,
c) Kabul ve uygulamaya göre de;
Sanık ... hakkında tayin edilen cezadan TCK"nın 92. maddesi gereğince indirim yapılırken hesap hatası sonucu 1 yıl 15 gün yerine 1 yıl 3 ay 18 gün hapis cezası tayini,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, kısmen isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.02.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.