Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/36528 Esas 2016/7637 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin fazla mesai ücretlerinin ödenmemesi sebebiyle istifa ederek işten ayrıldığını ileri sürerek, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, alacak taleplerinin iyiniyetli olarak ödendiğini, davacının alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, taleplerin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışması için ücret alıp almadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
Somut olayda, dosyada dinlenen davalı tanık beyanları da dikkate alınarak, sezon dönemi aylar bakımından çalışma saat sürelerinin 09:00-19:00, diğer zamanlar için ise 09:00-18:00 olarak kabul edilmesi dosya kapsamına daha uygun olmasına rağmen hatalı değerlendirme ile fazla hesaplama yapılması isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
3- Genel tatil ücreti alacağı talebi bakımından yapılan değerlendirmede ise, tanık olarak dinlenilen davacının eşinin beyanında dahi, davacının sezon olmayan dönemdeki bayram izinlerini kullandığı ifade edilmesine rağmen tüm çalışma süresi bakımından genel tatil çalışması karşılığının hesaplanarak hüküm altına alınması da bozma sebebidir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.03.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.