17. Ceza Dairesi Esas No: 2015/1740 Karar No: 2015/3520 Karar Tarihi: 08.06.2015
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2015/1740 Esas 2015/3520 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiş ve Yargıtay 17. Ceza Dairesi tarafından incelenmiştir. Sanığın adli sicil kaydında yer alan tekerrüre esas alınabilecek en ağır mahkumiyetinin göz ardı edilmesi nedeniyle karar bozulmuş, ancak suçun sanıklar tarafından işlendiğine dair kanıtların geçerli olduğu ve diğer temyiz nedenlerinin yerinde görülmediği belirtilmiştir. Ancak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesinin \"a,b,c,d,e\" bendlerinde yazılı haklardan mahkumiyet süresi boyunca yoksun bırakılma kararı verilmesi gerektiği göz ardı edilmiştir. Bu nedenle, kararın hükmünden bu bölüm çıkarılarak yerine mahkumların cezalarının tamamlanması veya koşullu salıverilene kadar velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri konusunda yoksun bırakılma kararı verilmesi gerektiği açıklandı. Kanun maddesi detayları: Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesi ve \"a,b,c,d,e\" bendleri, aynı maddenin 2. ve 3. fıkraları.
17. Ceza Dairesi 2015/1740 E. , 2015/3520 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: Sanık ..."ın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınabilecek mahkumiyetleri içinde en ağırı olan Asliye Ceza Mahkemesi"nin 06.06.2006 gün ve 2005/541-2006/630 sayılı kararına konu olan tehdit suçundan hükmedilen 2 yıl hapis cezasına ilişkin hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; Kasten işlemiş oldukları suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetlerinin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş sanık ... ve müdafii ile sanık ... müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "Kasten işlemiş oldukları suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetlerinin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin “a,b,c,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına" tümcesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.