MAHKEMESİ : Gebze 3. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 18/11/2011
NUMARASI : 2008/383-2011/997
DAVACI : G.. E..

Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 03.07.2008 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 18.11.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, komşuluk hukukuna aykırı davranışın giderilmesi ve tazminat isteğine ilişkindir.
Davacı, komşusu olan davalının inşaat sırasında arazisinden çıkan harfiyatı taşınmazına döktüğünü ileri sürerek fazlaya dair haklarını saklı tutarak şimdilik 15.000 TL zararın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar, davacının taşınmazına harfiyat dökmediklerini, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının iddiasını kanıtlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
Türk Medeni Kanununun 683. maddesinde "Bir şeye malik olan kimse hukuk düzeninin sınırları içinde, o şey üzerinde dilediği gibi kullanma, yararlanma ve tasarrufta bulunma yetkisine sahiptir." hükmü getirilmek suretiyle mülkiyet hakkının kanunla kısıtlanabileceğine işaret olunmuştur. Bu doğrultuda olmak üzere, taşınmaz malikini komşusuna zarar verebilecek her türlü taşkınlıklardan kaçınmakla yükümlü kılan aynı Kanunun 737. maddesi, komşuluk ilişkilerinden doğan zorunlu
çıkar çatışmalarını düzenlemiş, bir arada yaşamak durumunda olan, komşu taşınmaz maliklerinin ekonomik, sosyal çıkarlarını dengede tutabilmek için onlara katlanma ve kaçınma ödevleri yüklemiştir.
Bunun için de komşuluk hukukundan kaynaklanan tazminat davalarında zararın niteliği, kapsamı ve ne surette giderileceği yönünde tarafların tüm delilleri toplandıktan, gerektiğinde yerinde keşif yapıldıktan sonra uzman bilirkişilerden bilim ve tekniğe uygun gerekçeli rapor alınması, tazminatın bu zarara göre tayin ve takdir edilmesi gerekir. Hemen belirtmek gerekir ki, tazminat miktarı hiçbir zaman zararı aşamaz. Ancak, davacının zararın artmasında kusuru varsa, tazminat miktarı 6098 sayılı Borçlar Kanununun 52. maddesine göre indirilmeli veya tamamen ortadan kaldırılmalıdır. TMK’nın 737 ve 730. maddelerinden doğan sorumluluk kusura bağlı bir sorumluluk olmadığından, davalının kusursuz olması tazminat miktarının düşürülmesinde etkili olamaz.
Somut olaya gelince, mahkemece yapılan araştırma ve incelemeler hüküm kurmaya yeterli değildir. Mahkemece keşif yapılarak davacının taşınmazına inşaat artığı ve toprak dökülüp dökülmediğinin tespit edilmesi için gerekli bilirkişi incelemesi yapılmamıştır. Dökülmüş ise kim tarafından döküldüğü tespit edilmemiştir. Bu durumda, mahkemece tarafların iddiaları çerçevesinde delilleri toplanıp ehil bilirkişiler vasıtası ile keşif ve inceleme yapılarak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine 16.01.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.