13. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/46615 Karar No: 2014/41711 Karar Tarihi: 24.12.2015
Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2014/46615 Esas 2014/41711 Karar Sayılı İlamı
13. Hukuk Dairesi 2014/46615 E. , 2014/41711 K.
"İçtihat Metni"
... vekili avukat ... ile ... A.Ş. vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Tüketici Mahkemesinden verilen 01.10.2014 gün ve 2014/674 E.-2014/221K. sayılı hükmün davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.
KARAR Davacı; davalı bankadan kullanmış olduğu tüketici kredisi ve faizlerin düşmesi dolayısıyla kredinin yeniden yapılandırılması nedeniyle dosya masrafı ve yapılandırma ücreti vs. adı altında 2.500,00 TL kesinti yapıldığını bu kesintinin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte iadesini istemiştir. Davalı davanın reddini dilemiştir. Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 2.000,00 TL nin dava tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmiş; karar, davacı ... vekili tarafından reddedilen 500,00 TL lik kısım temyiz edilmiştir. 14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 YTL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.890,00 YTL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, 24.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.