Çocuğunu Düşürtme - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/5533 Esas 2020/1098 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5533
Karar No: 2020/1098
Karar Tarihi: 12.02.2020

Çocuğunu Düşürtme - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/5533 Esas 2020/1098 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık çocuğunu düşürmek suçundan mahkum edildi. Dosya temyiz edildi ve Yargıtay tarafından incelendi. Temyiz itirazlarının birçoğu reddedilirken, mahkeme hükmünün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verdi. Ancak, bu kararın kanuni ve yeterli gerekçelerle verilmediği belirtildi ve bu sebeple karar bozuldu. Ayrıca, sanık hakkında alt hadden ayrılmayı gerektirecek neden bulunmadan teşdit uygulandığı ve bu uygulamanın kanuna uygun olmadığı kaydedildi. Bu sebeplerle, mahkeme hükmü bozuldu. Kanunlar olarak 5271 sayılı CMK'nın 231/6. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 3. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi kararda yer almaktadır.

14. Ceza Dairesi 2018/5533 E. , 2020/1098 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğunu Düşürtme
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık ... hakkında kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilirken 5271 sayılı CMK"nın 231/6. maddesinde öngörülen nesnel ve öznel koşulların bulunup bulunmadığının tartışılması gerektiği gözetilmeden, kanuni ve yeterli olmayan gerekçeyle anılan maddenin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi,
Sanık ... hakkında atılı suçtan temel ceza belirlenirken suçun özellik arz etmeyen işleniş biçimi ve benzer olaylardan daha vahim bir hal içermemesinden dolayı alt hadden ayrılmayı gerektirir bir neden bulunmadığı nazara alınmaksızın kanun maddesinin metnini tekrardan öte gitmeyen ve dosya kapsamı ile bağdaşmayan gerekçelerle 5237 sayılı TCK"nın 3. maddesi uyarınca fiilin ağırlığıyla orantılı olmayacak şekilde teşdit uygulanması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.