Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/8993 Esas 2015/2780 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :TCK"nın 89/1, 89/2-b,e, 89/3-b, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.


Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin kusura ve sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ilişkin, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sürücü belgesi bulunmayan sanığın saat 16:00 sıralarında idaresindeki araç ile ....Ticaret merkezi çıkış kapısının kapalı olması nedeni ile giriş kapısından çıkıp, sağına döndüğü anda, solundan karayolu boyunca seyretmekte olduğunu gördüğü katılan idaresindeki motosiklet ile çarpışmaları sonucu, katılanın yaşamsal tehlike geçirip, hayat fonksiyonlarını 6. derecede etkileyen kemik kırıkları oluşacak ve (sağ gözde tam görme kaybı ve sağ kulaktaki tam işitme kaybı nedeniyle) duyu veya organlarından birinin işlevinin yitirilmesi niteliğinde yaralanmasına neden olduğu olayda, sanığın tam kusurlu olduğunun tespit ve kabul edilmesi, katılanın çok ağır şekilde yaralanmış olması karşısında; iki sınır arasında temel ceza belirlenirken adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun makul ve azami hadde yakın bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, temel cezanın asgari hadden bir miktar uzaklaşılarak tayini,
2-Sanık hakkında belirlenen temel cezadan katılanın yaralanmasının niteliğine göre yalnızca TCK"nın 89. maddesinin 3. fıkrasının “b” bendi uyarınca arttırım yapılması ve sanığın aynı maddenin 2. fıkrası kapsamında kalan yaralanmalarının da temel cezanın tayininde dikkate alınması gerektiği gözetilmeyerek her iki fıkradaki nitelikli haller uyarınca ayrı ayrı arttırım yapılması,
3-İddianamede talep edilmediği halde sanığa ek savunma hakkı verilmeden, verilen cezanın TCK"nın 89/3-b maddesi gereğince artırılarak CMK"nın 226/2. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince tebliğnamedeki isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası yapılacak yargılamada 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi hükmünün gözetilmesine, 17/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.