Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/5746 Esas 2016/1942 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın vazgeçmiş sayılmasına dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalının zorunlu mali mesuliyet sigortacısı olduğu aracın, müvekkillerinin desteği ..."in sevk ve idaresinde iken meydana gelen trafik kazasında hayatını kaybettiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 1.000,00 TL maddi tazminatın, dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davacılar vekili, ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini toplam 80.000,00 TL"na arttırmıştır.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre davanın kabulü ile davacı ... için 50.000,00 TL, ... için 14.031,00 TL, ... için 15.969,00 TL tazminatın, başlangıçta açılan kısım için dava tarihinden ıslah edilen kısım için ıslah tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece 03.02.2014 tarihli ek karar ile davalı vekilinin temyizden vazgeçmiş sayılmasına karar verilmiş; davalı vekili tarafından ek karar temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin mahkemenin
temyizden vazgeçmiş sayılmaya ilişkin ek kararın temyizine yönelik tüm itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle mahkemenin 03.02.2014 tarihli ek kararının ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 4,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 18.2.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.