Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm :TCK"nın 179/2, 62, 50/3, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.


Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkûmiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin atılı suçun oluşmadığına, eksik incelemeye, ceza miktarına ve sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine, katılan vekilinin ise sanığın taksirle yaralama suçundan cezalandırılması gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olaydan 8 saat sonra 26 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın saat 08:00 sıralarında idaresindeki araç ile ışık kontrollü kavşağa girdiğinde tanık ..."nun olayın hemen sonrasında alınan beyanında katılanın kırmızı ışık ihlali yapıp kendisine yeşil ışık yanmakta olan sanığın aracına kavşak içinde çarptığını açıkça beyan ettiği olayda, katılanın hayat fonksiyonlarını 4. derecede etkileyen kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına neden olduğu iddiası ile açılan dava sonunda, kusurlu olmadığı tespit edilen sanığın, ek savunma hakkı verilerek trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan cezalandırılmasında bir isabetsizlik bulunmamakta ise de, hüküm fıkrasında; taksirle yaralama suçundan açılan dava ile ilgili olarak beraat kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
Uygulama maddesinin 179/3-2. maddesi yerine 179/2 şeklinde eksik ve sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan Kanun maddesinin TCK’nın 50/1-a maddesi yerine 50/3. maddesi olarak yanlış gösterilmesi sureti ile CMK’nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasına “Sanığın taksirle yaralama suçunu işlediği iddia edilmiş ise de, kusurunun bulunmaması sebebiyle CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATINA,” şeklinde bir bent eklenmesi, hükmün (1.) bendine “179/” ibaresinden sonra gelmek üzere "3-" ibaresinin eklenmesi ve (3.) bendindeki “50/3” ibaresinin “50/1-a” ibaresi ile değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/02/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.