Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/1404 Esas 2019/2565 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

K A R A R

Davacı vekilince açılan tacirler arası hizmet sözleşmesinden kaynaklanan menfi tespit davası sonucunda mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş olup verilen kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizce yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.
Bu kez Dairemiz kararına karşı davalı vekilince karar düzeltme talebinde bulunulmuştur.
Her ne kadar Dairemizin 19.03.2018 tarihli ve 2016/904 E., 2018/2231 K. sayılı ilamı ile yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiş ise de; bu kez karar düzeltme talebi sırasında yapılan inceleme sırasında davacının dava konusu faturayı ticari kayıtlarına işledikten sonra 8 günlük kanuni süreyi TTK"nın 21/2. maddesinde düzenlenen süreyi oldukça aşan bir şekilde iade ettiği anlaşılmaktadır.
Bir faturanın ticari defterlere kaydı hizmetin yapıldığına karinedir. Karinenin aksini ispat mümkündür. Davacı taraf, bu hizmeti almadığını iddia ettiğine göre bu durumu ispat etmek zorundadır. Bu ispat, sadece vergiye ilişkin olarak düzeltme beyannamesi verilmesiyle mümkün değildir. Bu nedenle, davacının hizmeti almadığına ilişkin delilleri toplandıktan sonra sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik incelemeyle karar verilmesi doğru görülmemiş; kararın bu nedenle bozulması gerekse de sehven onanmış olduğu anlaşıldığından dairemizin anılan onama kararının kaldırılarak, hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin karar düzeltme talebinin kabulü ile Dairemizin 19.03.2018 tarihli ve 2016/404 E., 2018/223 K. sayılı onama ilamının kaldırılarak mahkeme kararının BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcı ile karar düzeltme harcının istek halinde davalıya iadesine, 11.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.