Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/14684 Esas 2016/2910 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/14684
Karar No: 2016/2910
Karar Tarihi: 28.03.2016

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2015/14684 Esas 2016/2910 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı karar incelenmiş ve hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 20.03.2012 tarihli kararına göre, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, TCK'nin 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulamasına ilişkin kararın temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle sanıkların isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi gerekmektedir.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi (Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçu)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 267. ve devamı maddeleri (İtiraz kanun yolunun uygulanması)
- 6217 sayılı Kanun'un TCK'nın 191. maddesinin 2. fıkrasına eklenen cümlesi (Tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanması)

9. Ceza Dairesi 2015/14684 E. , 2016/2910 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Denetimli serbestlik tedbiri

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar yönünden 14.04.2009 tarihli hükmün usulüne uygun şekilde kesinleştirilmediği anlaşıldığından, bu hali ile mahkemenin 18.02.2011 tarihli kararının hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek 14.04.2009 tarihli hükmün yapılan incelemesinde;
Dairemizce benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 20.03.2012 tarihli ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında da açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 267 ve devamı maddeleri uyarınca sanıkların isteğinin itiraz merciince incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 28.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.