10. Hukuk Dairesi 2015/2765 E. , 2016/7269 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Hükmün, taraflar avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Davalı "..."nin unvanının gerekçeli karar başlığında "... " olarak yanlış yazılmış olması isabetsiz ise de, anılan yanlışlığın 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 304. maddesi uyarınca mahallinde düzeltilmesi mümkün bulunduğundan bozma sebebi yapılmamaıştır.
2-Davalı avukatının temyiz itirazları üzerinde yapılan incelemede;
21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.890,00 TL olarak değiştirmiştir.
Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde alacağın tamamının gözetilmesi; tamamı dava edilen alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun 427. maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda, dava konusu edilen alacağın hükmedilen tutarının 1.126,96 TL olması karşısında, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması, miktar itibariyle mümkün değildir.
Hâl böyle olunca, davalı avukatının temyiz dilekçesinin miktar itibariyle kesinliği nedeniyle REDDİNE,
3- Davacı Kurum avukatının temyiz itirazları üzerinde yapılan incelemede;
İş kazasında yaralanan sigortalıya yapılan sosyal sigorta yardımlarının, 506 sayılı Kanunun 39. maddesince tahsili için başlatılan icra takibine yapılan itirazın iptali ve icra inkar tazminatına ilişkin davada, yapılan yargılama sonunda Kurum zararının belirlenmesine yönelik mahkeme kabulünde bir isabetsizlik yoksa da, takibe konu asıl alacağın yasal faizi hakkında bir değerlendirme yapılmamış olması ve karar tarihinde yürürlükte olan AAÜT dikkate alınmaksızın vekalet ücretinin eksik tayini isabetsizdir.
Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasında yer alan "1.126,96 TL geçici işgöremezlik alacağına" ifadesinden sonra gelmek üzere, "ve 206,25 TL faiz alacağına" ibaresinin eklenmesine, "1.126,96 TL vekalet ücreti" ifadesinin silinerek yerine, "1.500 TL vekalet ücreti" sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıdan alınmasına, 03.5.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.
sisteminin bir üyesidir.