MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin emeklilik sebebi ile sona erdiğini, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin, fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil ücret alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacı vekili dava dilekçesinde, davalı işyerinde haftanın altı günü 06.00-15.00 arasında çalıştığını beyan etmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının günde on saat çalıştığı, haftada dokuz saat fazla mesai yaptığı kabul edilmiştir. Mahkemece, davacının günde dokuz saat çalışma yaptığına ilişkin beyanı dikkate alınmadan çalışma süresinden daha fazla hesaplama yapılarak talebi aşılmıştır. Saptanan bu durum karşında, davacının haftanın altı günü günde dokuz saat, bir saat ara dinlenmesi ile haftada kırksekiz saat çalıştığı dolayısıyla haftada üç saat fazla mesai yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılması gerekir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 10.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.