Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/11521 Esas 2021/4901 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62/1, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin kusur durumuna ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Sanık idaresindeki otomobille, meskun mahalde, gece vakti, aydınlatmanın bulunduğu, bölünmüş asfalt kaplama caddede seyrederken, kontrollü kavşağa geldiğinde, kendisine hitap eden ""DUR"" levhasına rağmen, geçiş önceliğine uymayarak, sağ ön yan ve ön çamurluk kısımlarıyla, sağdan gelen sürücü İbrahim idaresindeki otomobilin ön kısımlarına çarpmasıyla, sanığın asli kusuruyla iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
TCK’nın 89/4. maddesinde doğrudan ya da seçimlik olarak adli para cezası öngörülmemiş olmasına rağmen sanık hakkında doğrudan adli para cezası tayin etmek suretiyle TCK’nın 2. ve 61/10. maddelerine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı tutulmak koşuluyla, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15/06/2021 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.