Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1756 Esas 2020/1555 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1756
Karar No: 2020/1555

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1756 Esas 2020/1555 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, borca batık durumda olan ve iyileştirme projesi kapsamında erteleme kararı alarak borca batıklıktan çıkabileceğini iddia eden bir şirketin iflasının bir yıl süre ile ertelenmesi talebi üzerine açılmıştır. Ancak mahkeme, şirketin borçlarını ödemekte güçlük çektiğini ve üretim faaliyetlerini durdurduğunu belirleyerek, iyileştirme projesinin somut verilere dayanmadığını ve şirketin borca batıklıktan çıkmasının mümkün olmadığını gerekçe göstererek davanın reddine ve şirketin iflasına karar vermiştir. İlk derece mahkemesi kararına yapılan itirazın reddedilmesi üzerine karar temyiz edilmiştir. Temyizde de hukuki bir isabetsizlik bulunamamıştır ve karar onanmıştır.
Kararda, İcra ve İflas Kanunu'nun ilgili maddeleri (madde 179 ve madde 195) üzerinde durulmuştur. Madde 179, iflasın ertelenmesi taleplerinin koşullarını belirlemektedir. Madde 195 ise, mahkemenin iflas kararı vermesi koşullarını düzenlemektedir. Özetle, mahkeme, şirketin borca batıklık durumunda olmasını ve iyileştirme projesinin somut verilere dayanmamasını madde 195'in koşulları kapsamında değerlendirerek iflas kararı vermiştir.

23. Hukuk Dairesi 2017/1756 E. , 2020/1555 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki iflas davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili şirketin borca batık durumda olduğunu, iyileştirme projesi kapsamında erteleme kararı verilmesi halinde borca batıklıktan çıkabileceğini ileri sürerek, müvekkili şirketin iflasının 1 yıl süre ile ertelenmesini talep ve dava etmiştir.
Müdahiller vekilleri, davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece; iddia, savunma, kayyım raporları, bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davanın açıldığı tarihte şirketin ödenmeyen sermaye borcunun bulunduğu, yargılama aşamasında şirketin üretim faaliyetlerini durdurduğu, merkezini üretim yapılmayan bir ofis ortamına taşıdığı, bünyesindeki üretim araçlarını ve makinelerini satmış olduğu, şirketin zarar ettiği, iyileştirme projesinin somut verilere dayanmadığı, ciddi ve inandırıcı olmadığı, bu durumda davacı şirketin borca batıklıktan çıkmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine ve davacı şirketin iflasına karar verilmiş. Karara karşı davacı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince ilk derece mahkemesinin kararında bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir..
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 05.03.2020 tarihinde kesin olarak oybirliği ile karar verildi.