İş yeri dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/4915 Esas 2021/20226 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/4915
Karar No: 2021/20226
Karar Tarihi: 22.12.2021

İş yeri dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/4915 Esas 2021/20226 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada suça sürüklenen çocuk, iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mahkeme, suça sürüklenen çocuk hakkında doğrudan 3.000 TL adli para cezasına hükmetmiştir. Ancak bu ceza türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün değildir. İş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçu nedeniyle verilen hüküm ise suça sürüklenen çocuğun yaşına ve suçun zamanaşımı sürecine göre bozulmuştur. Kararda, 5320 sayılı Kanun'un 26/2. maddesi ile 6217 sayılı Kanun'a eklenen ek 2. madde, 1412 sayılı CMUK'un 317. ve 322. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 116/2-4, 31/2, 66/1-e ve 66/2 gibi kanun maddelerine atıfta bulunulmuştur.

6. Ceza Dairesi 2021/4915 E. , 2021/20226 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : ...
SUÇLAR : İş yeri dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL"ye kadar olan adli para cezasından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında tayin edilen doğrudan 3.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II- Suça sürüklenen çocuk ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Suç tarihi itibariyle 12-15 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan ve 5237 sayılı TCK"nın TCK"nın 116/2-4, 31/2. maddelerinde düzenlenen iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Yasanın 66/1-e, 66/2. maddelerinde öngörülen 4 yıllık asli dava zamanaşımının karar tarihi olan 19.04.2016 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 22.12.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.