Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2021/2447 Esas 2022/4685 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 22.12.2020 tarih ve 2020/274 E. - 2020/874 K. sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi (temlik alan) davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, ticari krediden dolayı haksız olarak tahsil edilen eksper ücreti, kredi tespit ücreti komisyon, ipotek tesis ücreti, ferdi kaza sigorta bedeli, erken ödeme ücreti gibi isim altında yapılan kesinti bedellerinin haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek belirsiz alacak davası olarak şimdilik 10.000,00 TL'sinin ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiş, daha sonra belirlenen 77.461,72 TL'nin tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, belirsiz alacak davası açılmasının mümkün olmadığını, talep edilen miktarın belirlenebilir olduğunu, esasa dair itirazlarında da yapılan kesintilerin sözleşme, kanun ve taahhütnamelere uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda, davacı tarafın, dava dilekçesinde, davalı bankadan kullandığı kredilere istinaden kendisinden haksız olarak masraflar alındığını, bu masrafların iadesine karar verilmesini talep ettiği, davalı bankanın almış olduğu masrafların hesap özetleri ile belirlenebilir nitelikte olduğu, bu durumda uyuşmazlığın belirlenebilir nitelikte bulunduğu, davanın belirsiz alacak davası niteliğinde olmadığı gerekçesiyle davanın hukuki yarar yokluğu nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, taraflar arasındaki ticari kredi sözleşmelerine istinaden alınan masrafların iadesi istemine ilişkindir. Mahkemece davanın hukuki yarar yokluğu nedeniyle reddine karar verilmiştir. Ancak, davalı yararına maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, nispi vekalet ücretine hükmedilmesi doğru olmayıp, kararın bu nedenle bozulmasına karar vermek gerekir ise de, anılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, mahkeme kararının düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün 4. fıkrasında yer alan ‘‘... 10.870,00-TL...’’ ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine ‘‘...4.080,00TL...’’ ibaresinin eklenmesine, kararın DÜZELTİLMİŞ BU HALİYLE ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden (temlik alan) davacıya iadesine, 09/06/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.