Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7957 Esas 2021/770 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanıkların beraatlerine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ..."in, 24.06.2013 tarihine kadar sanık ...‘nün; bu tarihten sonra ise ..."nin mesul müdürü olduğu ... İnşaat Ticaret Sanayi Lmited Şirketi tarafından 06/08/2013 tarihinde tamamlanan İskele Mahallesi, ... ... ... Caddesindeki arkadaşının yeni aldığı eve ziyaret için ablası ve diğer arkadaşları ile birlikte gittiklerinde, apartman girişinde giriş çıkış sebebiyle kalabalık yaşanması üzerine bina girişindeki 70 cm yüksekliğindeki, kenarlarında korkuluk bulunmayan dört basaklı merdiven ve sahanlıktan beton zemine düşmesi sonucu katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ve kemik kırığı olacak şekilde yaralandığı olayda,
3030 sayılı Kanun Kapsamı Dışında Kalan Belediyeler Tip İmar Yönetmeliğinin “korkuluklar“ başlıklı 46. maddesindeki 5‘den fazla basamağı bulunan açık merdivenlerde, kotu 0.90 metreden az olan pencere boşluklarında korkuluk yapılmasının zorunlu olması, 0.90 metre altındaki yapılara ait bir zorunluluk bulunmaması dikkate alındığında;
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suç açısından failin kast veya taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin, bilirkişi raporlarının çeliştiğine, yeniden rapor alınması gerektiğine, eksik inceleme ile karar verildiğine, sanıkların mahkumiyeti yerine beraatlerine karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 27.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.