Yargıtay - Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2479 Esas 2020/1088 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2479
Karar No: 2020/1088
Karar Tarihi: 11.02.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/2479 Esas 2020/1088 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, suçun cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda yapılan değişiklikler sonrası öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla Ağır Ceza Mahkemesine bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin olduğu gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nın 103/1. maddesi (çocuğun cinsel istismarı suçu)
- 6545 sayılı Kanun (cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda yapılan değişiklikler)
- 6763 sayılı Kanun (cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda yapılan değişiklikler)
- 5235 sayılı Kanun (yargı görev ve yetkileri)
- 5271 sayılı CMK'nın 4. maddesi (mahkeme görev ve yetkileri)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (karar düzeltme yolu)
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi (hükmün bozulması)

14. Ceza Dairesi 2016/2479 E. , 2020/1088 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın üzerine atılı çocuğun cinsel istismarı suçunu düzenleyen 5237 sayılı TCK"nın 103/1. maddesinde hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda yapılan değişiklikler sonrası bu suç için öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla davaya bakma, delilleri değerlendirme ve suç vasfının tayini ile buna göre lehe kanunu belirleme görevinin üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA,11.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.