
Esas No: 2016/17018
Karar No: 2020/4126
Karar Tarihi: 25.06.2020
Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2016/17018 Esas 2020/4126 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ortaklığın giderilmesi davasından dolayı verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir. Tebligat Kanunu'nda yapılan değişiklikle gerçek kişilere yapılacak tebligatla ilgili olarak iki aşamalı bir yol benimsenmiştir. İlk aşamada muhatabın adres kayıt sistemindeki adresine doğrudan tebligat yapılamaz. Muhataba çıkarılan ilk tebligat, bilinen veya gösterilen en son adresine normal bir şekilde çıkarılmalıdır. Muhatabın bu adreste bulunmaması durumunda, tebliğ memurunca muhatap lehine olan araştırmalar yapılarak tebligatın kendisine ulaşması ve bilgilendirme işlemlerinin yerine getirilmesi gerekir. İkinci aşamada, muhatabın gösterilen adresten sürekli olarak ayrılması ve yeni adresinin de tespit edilememesi durumunda, tebliğ evrakının tebligatı çıkaran mercie geri gönderilmesi gerekir. 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2 ve 21/2. maddeleri farklı şekilde yorumlanarak, başka adresi bilinmediği gerekçesiyle muhatabın adres kayıt sistemindeki yerleşim yeri adresine doğrudan doğruya 21/2. maddesine göre tebligat çıkartılması ve bu hükme göre tebliğ edilmesi, yukarıda belirtilen hükümlere aykırı olduğundan ve muhatabın savunma hakkını kısıtlayacağından usulüne uygun değildir. Mahkeme, davalıların adres kayıt sisteminde yer alan adresine Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre yapılan tebligatların usulüne uygun olmadığını belirterek, dosyanın mahalline iadesine karar vermiştir. Kanun maddeleri: 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10/2 ve 21/2. maddeleri.