MAHKEMESİ : İskenderun 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 25/06/2013
NUMARASI : 2013/84-2013/328

Davacılar M.. B.. vd. vekili tarafından, davalı B.. Ç.. aleyhine 30.01.2013 gününde verilen dilekçe ile ipoteğin kaldırılması istenmesi üzerine yapılan muhakeme sonunda; davanın reddine dair verilen 25.06.2013 günlü hükmün Yargıtayca, duruşmalı olarak incelenmesi davacılar vekili ile duruşmasız temyizi davalı vekili tarafından istenilmekle, tayin olunan 14.01.2014 günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davacılar vekili ile karşı taraf davalı vekili Av. N. Ö. geldiler. Açık duruşmaya başlandı. Süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen tarafların sözlü açıklamaları dinlendi duruşmanın bittiği bildirildi. İş karara bırakıldı. Bilahare dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, İcra ve İflas Kanununun 72. maddesi gereğince menfi tespit ve ipoteğin terkini istemlerine ilişkindir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacılar vekili ve davalı vekili temyiz etmiştir.
İpotek kişisel bir alacağın teminat altına alınması amacını güden ve bir taşınmaz değerinden alacaklının alacağını elde etmesini sağlayan sınırlı bir ayni haktır. İpotek tesisi için rehin edilecek taşınmaz maliki ile alacaklı arasında bir anlaşmanın (rehin sözleşmesi) bulunması ve rehin sözleşmesinin Türk Medeni Kanununun 856. maddesi gereğince tapu siciline tescil edilmesi gerekir.
Alacak sona erdiği halde alacaklı terkin taahhüdüne rağmen terkin talebinde bulunmazsa taşınmaz maliki rehnin fekkini (kaldırılmasını) dava yolu ile isteyebilir. Kuşkusuz kurulan ipoteğin temelini ipotek akit tablosu teşkil eder.
İncelenen ve ipotek aktinin çerçevesini tayin eden 09.01.2007 tarihli resmi akit tablosu içeriğinden ipoteğin, “…M.. B.. ve A.. B..’ın, B.. Ç..’den olan 300.000 TL borca karşılık…” tesis edildiği anlaşılmaktadır. Açıklanan bu niteliğe göre ipotek, kesin borç (karz) ipoteğidir. Burada, malik/borçlunun bir borç ikrarında bulunduğu kabul edilir. Bu borç ikrarında, akit tablosu ipoteğin hukuki dayanağını oluşturur.
Hal böyle olunca, mahkemece artık üst sınır ipoteğinde olduğu gibi alacağın doğup doğmadığının, başka bir deyişle rehinli taşınmaz malikinin gerçek bir alacağı olup olmadığının ayrıca araştırılması gerekmez.
Öte yandan, ipotek akit tablosuna karşı ileri sürülen iddia resmi senede karşı yapılmış bir iddiadır. Senede karşı iddianın aynı güçte yazılı delille kanıtlanması gerekir.
Ne var ki; somut olayda davacılar, genel mahkemede İİK’nın 72. maddesi gereğince ipotekten dolayı borçlu bulunmadıklarının tespitini ve ipoteğin terkinini istediklerinden davacıların iddiasına ilişkin deliller toplanılmadan dava, dar yetkili olan ve takip hukukundan kaynaklanan davalara bakan İcra Hukuk Mahkemelerinde görülen İcra İflas Kanununda yazılı icranın geri bırakılması davası gibi değerlendirilerek eksik inceleme ve araştırma ile ön inceleme duruşma safhasında davanın reddi doğru görülmemiş, bu sebeple hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı vekilinin temyiz itirazının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 1.100 TL Yargıtay duruşma vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacılara verilmesine, 14.01.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.